Mjanma z buddyjskimi pagodami

dodano: 2017-05-17 16:36 | aktualizacja: 2017-05-17 20:56
autor: Janusz Blamowski/Marta Karendał | źródło: SAT Kurier 3-4/2017

W ramach grudniowych wypraw do Azji Południowo-Wschodniej „Podróże z anteną” wybrały się ostatnio do Birmy. Mjanma, bo tak brzmi teraz oficjalna polska nazwa Birmy, jest położona na Półwyspie Indochińskim w Azji Południowo-Wschodniej nad Zatoką Bengalską oraz Morzem Andamańskim i zajmuje powierzchnię 676 600 km², a zamieszkuje ją ponad 51 milionów ludzi, choć bardzo zróżnicowanych etnicznie, bo według oficjalnych danych to aż 135 narodów mówiących ponad 250 językami!

Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.

Wypoczęci i opaleni wróciliśmy autobusem do Rangunu. Miasto liczy ponad 7 i pół miliona mieszkańców. Oprócz nowoczesnego centrum zabudowa jest tu przeważnie kilkupiętrowa, dużo zieleni, parki i szerokie ulice. Bardzo duży ruch samochodowy i motocyklowy – na drogach królują japońskie i chińskie marki samochodów. Ciekawostką jest położenie kierownic – w większości samochodów są z prawej strony – pozostałość po ruchu lewostronnym, który niedawno zmieniono na prawostronny. Nie ułatwia to życia kierującym.

Miasto szybko się rozwija, spacerując mijamy place budowy, nowe budynki zastępują starą, slumsową zabudowę miejską.

To także wielki port rzeczny na największej rzece Birmy – Irawadi. Zwraca uwagę czystość rzadko spotykana w azjatyckich krajach.

Mimo doskonałej infrastruktury, Rangun stracił rangę stołecznego miasta, teraz to Naypyidaw – od 2005 roku stolica Birmy, która została przeniesiona z Rangunu. Na skrzyżowaniu głównych ulic Rangunu wzrok przyciąga złota kopuła buddyjskiej świątyni Sula. Ale nie ta świątynia stanowi główną atrakcję miasta, przyciągającą liczne rzesze turystów i pielgrzymów z całego świata. To Szwedagon Paya, monumentalna, położona na wzgórzu buddyjska świątynia – do której można wejść długimi, pełnymi schodów korytarzami, zostawiwszy uprzednio swoje obuwie przed wejściem i upewniwszy się, że nasz ubiór spełnia surowe wymagania stawiane odwiedzającym to święte miejsce.

Po pokonaniu licznych schodów, znajdujemy się w krainie z baśni tysiąca i jednej nocy – tak różnej od miasta, które niedawno opuściliśmy. Dookoła kapiące od złota budowle, liczne posągi Buddy, dominujący w powietrzu zapach kadzideł, mnisi i pielgrzymi składający ofiary przy ołtarzykach, obmywający wodą posążki Buddy.

Panuje tu atmosfera spokoju i relaksu, jakby czas zatrzymał się w miejscu. Potężna, złota kopuła zwieńczona setkami szlachetnych kamieni zmienia swoją barwę wraz z podążającym ku zachodowi słońcem. Niebawem zapłoną tysiące lampek oliwnych, tworząc świetlny krąg, otaczający liczne posągi Buddy.