Linux: Picony - jak dodawać, zmieniać i aktualizować?

dodano: 2017-08-10 13:36 | aktualizacja: 2024-03-24 10:20
autor: Konrad Dąbek | źródło: SAT Kurier 5-6/2017

Poruszając temat odbiorników linuksowych w magazynie lub też szukając informacji o nich w sieci, czasami możemy natknąć się na nazwę „picony” lub niekiedy spolszczane „pikony”. Co to w zasadzie jest i jak można tym zarządzać?

Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.

JAK WGRYWAĆ PICONY?

Wiemy już, że picony to pliki graficzne – pojawia się pytanie: w jaki sposób wgrać je do odbiornika? Rozważymy dwa scenariusze – że skorzystaliśmy z przypisywania w ramach dreamboxEDIT lub że nadawaliśmy plikom poprawne nazwy oparte o referencje nadawcy i chcemy je przesłać samemu.

Pierwsza ważna informacja jest taka, iż przez lata udało się ustalić pewien standard jeśli chodzi o lokalizacje zapisu picon i wygląda to podobnie w różnych oprogramowaniach (tzw. image). Co więcej, nie trzeba specjalnie wskazywać, gdzie picony są – software jest tak przygotowane, że skanuje kilka lokalizacji.

Jeśli mamy pojemną pamięć flash odbiornika i nie chcemy podłączać dysku lub pamięci USB, to picony należy umieścić w katalogu /usr/share/enigma2/picon

Jeśli wolimy skorzystać z pamięci USB – przy założeniu, że zostanie zamontowana jako /media/usb – picony mają trafić pod ścieżkę /media/usb/picon

Jeśli natomiast mamy podłączony dysk twardy do nagrań (punkt montowania /media/hdd), to picony powinny się znaleźć pod ścieżką /media/hdd/picon

Każde z rozwiązań ma swoje zalety i wady. Niewątpliwie trzymając picony w pamięci flash odbiornika – dostęp do nich jest najszybszy, ale zajmują one pamięć, więc nie jest to zalecane dla tunerów z małą ilością flash. Druga wada takiego rozwiązania – picony zostaną usunięte, jeśli zdecydujemy się przeładować oprogramowanie na czysto (pełny flash).

Trzymając picony na USB lub HDD – stracimy na szybkości dostępu, ale za to picony zostaną tak długo, póki sami ich nie skasujemy lub nie sformatujemy nośnika.