Norwegia nieznana - Svalbard

dodano: 2017-11-14 17:44 | aktualizacja: 2023-02-17 22:21
autor: Andrzej Pietrzak | źródło: podroze.satkurier.pl

Wszystkim tym, którzy kiedykolwiek marzyli o podróży do Norwegii, polecam naprawdę dobrze przygotować się pod każdym względem. Norwegia to nie tylko cudowne fiordy. To dzikie tereny, bez internetu i stacji paliw. Zapraszamy do Svalbardu - 800 km na północ od Norwegii i 1100 km od bieguna północnego.

Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.

To droga do nieba w pełni słowa tego znaczeniu.
Codziennie poruszamy się po drogach naszego świata. Drogowskazy, światła, zakazy, stój, poczekaj, ruszaj... linie i parkingi. Tu autostrada ma tysiące kilometrów. Nie ma krawężników ani po lewej, ani po prawej. Tu ogranicza was horyzont i ilość paliwa. Poranek w bazie to przygotowania. Nie martwcie się o ubrania. W pakiecie cenowym jest strój od kombinezonu po buty, rękawice, czapki, gogle, chusty czy kominiarki motocyklowe. Po wyborze ubrań jest odprawa. Radzę słuchać poleceń. Ten teren to ciągła zmienna. To, co teraz jest górą, może być za chwilę jeziorem lub doliną. Grupa sześciu skuterów z przewodniczką uzbrojoną w sztucer. I w drogę. Naszą przewodniczką była Astrid (którą serdecznie pozdrawiam), która kończyła w Polsce studia w Krakowie.

Ruszamy, -46 stopni C na postoju przeradza się w -60 stopni C w trakcie spokojnej jazdy. Ciuchy są tak dobre, że pot popłynie po plecach. Może niewprawnym motocyklistom poleciłbym wcześniejszy trening na crossie. Jazda skuterem bez amortyzacji Polaris o pojemności 1300 cm³ to prawdziwe wyzwanie. Do setki od zera rozpędza się błyskawicznie. Trasa przebiega przez zamarznięte zatoki, wzgórza i wodospady. Nie polecam nikomu zdejmowania rękawiczek w trakcie jazdy w celu lepszego pstryknięcia fotki. Moja Królewna przekonała się w mgnieniu oka, co to znaczy. W trakcie jazdy około 95 km/h zdjęła rękawiczkę, by zrobić dobre ujęcie. Efekt był taki, że aparat przymarzł jej do palców. Nie była w tym osamotniona. Jeszcze dwie osoby zrobiły to samo.

Pierwszy postój był po ponad godzinie jazdy.
Średnia przelotowa 100 km/h w tej temperaturze to wyczyn. Biorąc pod uwagę zamarznięte muldy pod śniegiem, wysiłek był ogromny. Nawet dla kogoś takiego jak ja! Człowieka, który w siodle swojego potężnego HD pokonuje 14 h drogi bez problemu. Przy tej, a czasem dużo większej prędkości, po cudownej autostradzie do nieba, czasem lot skutera po wybiciu z muldy trwa dłużej, a odległości takich przelotów dochodzą 5-6 metrów. Pamiętajcie, by nie jechać tym samym śladem za osobą przed wami. To ważne tak samo, jak zachowanie odległości (bezpieczna to 3 sekundy). W razie wypadku sekunda 1. widzę, sekunda 2. reaguję , sekunda 3. wykonuje manewr.

Pierwszy postój w zatoce.
Muszę dodać, że bez dobrych okularów nic nie zobaczycie, ogólna wszechobecna biel, brak kontrastów, brak widocznych linii zauważalnych dla ludzkiego oka, gdy słońce błyszczy w miliardach małych iskierek tego białego świata. Dla kogoś, kto oczekuje ekstazy, napiszę tylko jedno: ORGAZM W OCZACH. Świat odosobniony, cisza, biel, słońce i nic. Najdziwniejsze w tym wszystkim jest to NIC. Właśnie to czarodziejskie NIC i jego energia sprawia, że czuliśmy się jak w domu. Kilka fok polarnych wynurzyło swoje głowy z przerębli, które nie wiadomo jakim sposobem nie zamarzały w tej temperaturze. Gdzieś w oddali przeleciał helikopter strażników. Stała obserwacja terenu, łącze awaryjne w razie pojawienia się niedźwiedzi.