Tassili n’Ajjer - najbardziej magiczne miejsce świata [wideo]

dodano: 2019-09-02 12:11 | aktualizacja: 2019-10-16 12:57
autor: Jarek Skowron | źródło: outventure.life

- Kto idzie na pustynię, ten nie szuka tam chleba, lecz niesie w sobie głód za czymś większym - Julius Angerhausen. Tassili n'Ajjer jest świetnym przykładem tego, jak łatwo przy planowaniu swoich podróży pominąć jedno z najciekawszych miejsc na świecie. Jeśli wiedzę o miejscach wartych odwiedzenia czerpiesz z kolorowych magazynów o podróżach, opisujących miejsca popularne i łatwo dostępne, Tassili n'Ajjer przegapisz na pewno. Słowo „przegapisz” używam świadomie: dla wszystkich ciekawych świata odwiedzenie tego miejsca jest obowiązkowe.

Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.

Tassili n'Ajjer („płaskowyż rzek”) to park narodowy w południowo-wschodniej Algierii, będący jedną z 14 pustyń Sahary. Choć nazywa się parkiem narodowym, jak nasz największy - Biebrzański, to w przypadku Tassili mówimy raczej o powierzchni podobnej do rozmiaru Irlandii (72 000 km²). Aktualnie, ze względu na różnego rodzaju zawirowania w regionie Sahary, Tassili jest jedynym, gdzie w pełni można poczuć magię i urok Sahary. I dotrzeć niemal do jej środka.

Ruszając w kilkudniową podróż po Tassili n'Ajjer, otwierasz karty niezwykłej i kolorowej baśni o podróży marzeń do krainy karawan, przemytników, romantycznych podróżników, niepokojącej swoją legendarną nieprzyjaznością dla człowieka.

Nieskończone piękno pustynnych krajobrazów.
Po Arktyce i Antarktydzie Sahara jest trzecim największym pustkowiem na świecie i, zajmując niemal jedną trzecią Afryki, absolutnie króluje wśród pustyń gorących. W naszym powszechnym wyobrażeniu, szczególnie tych przesypiających lekcje geografii, pokrywają ją w całości nieskończone piaszczyste wydmy. I to prawda, choć tylko w piętnastu procentach, bo tyle rzeczywiście jest tu piasków.

W rzeczywistości Sahara jest symfonią skomponowaną z niemal nieskończonej liczby fantastycznych krajobrazów, zestawionych ze sobą w sposób obezwładniający ludzką wyobraźnię. Tassili n'Ajjer jest właśnie pod tym względem taką Saharą w pigułce.

Płaskowyż Tassili to wspaniałe „morza piasku”, jak Erg Admer czy Tin Merzouga, gdzie ogromne wydmy wydają się ciągnąć w nieskończoność. To także „księżycowe” czy też „rodem z Marsa”, jak często się je określa, krajobrazy Czerwonego Tadrartu, gdzie z bezkresu czerwonego piasku wyrastają prosto w niebo ogromne czarne kolumny skał. Lasy piaskowców, skalne łuki i inne ożywiające wyobraźnię kształty skał, kaniony, doliny rzek czy oazy z gueltami, czyli pustynnymi jeziorami. Kilkudniowa podróż przez Tassili, a tych dni powinno być minimum dwanaście, by zobaczyć tylko miejsca najważniejsze, gwarantuje nowe wrażenia każdego dnia. Niepowtarzalne krajobrazy, których nie zobaczysz w żadnym innym miejscu na Ziemi.

Najważniejsza galeria sztuki naskalnej na świecie.
Park Tassili n'Ajjer jest wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO od 1982 roku jako najważniejsza kolekcja prehistorycznych dzieł sztuki naskalnej na świecie, oferująca stałą plenerową wystawę sztuki na skałach i w jaskiniach.

Na obszarze Tassili n'Ajjer skatalogowano do tej pory około 15 tysięcy rysunków i rytów, datowanych na okres od 8 000 r. p.n.e. Na pewno było ich o wiele więcej, lecz przepadły bezpowrotnie wystawione na działanie słońca, wiatru i... ludzi. Rysunki składają się na największy komiks świata, prezentujący niemal osiem tysięcy lat historii Sahary: począwszy od czasów, gdy tereny te porastała bujna sawanna, przecinana rzekami, których ślad zachował się w nazwie Tassili n'Ajjer, aż do momentu, gdy stała się piaszczystym pustkowiem. Sceny z polowań na słonie, obrazy żyraf, krokodyli, stada bydła, postacie ludzi i bóstwa. Największy komiks, opowiadający losy Sahary, zmiany klimatu, ewolucji ludzkiej gospodarki - od kultury polowań do udomowienia bydła i koni, do pojawienia się na tym terenie wielbłądów.

Rysunki zachwycają historyków sztuki. Przedstawienia postaci będących wytworem ludzkiej fantazji znacząco odróżniają tutejsze rysunki od praktyki tamtych czasów, gdy sztuka była zwykle odtworzeniem rzeczywistości. Świadome użycie kolorów czy perspektywy, różne głębokości linii rytów, by nadać im przestrzenności - to techniki niespotykane w tamtych czasach.

Fantastyczne postaci w Tassili inspirowały też zwolenników teorii o tzw. paleokontakcie, czyli odwiedzinach istot z innej planety - wśród nich Ericha von Daenikena.

Spacer po tej wystawie przeradza się w podróż przez tysiąclecia, w odkrywanie naszej, ludzi, historii, wyjście poza ciasne ramy współczesności i spojrzenie na nas samych jako owoc milionów lat dziejów.