Zamek w Kieżmarku i Zamek Spiski na Słowacji

dodano: 2019-11-11 10:37
autor: Anita Kaźmierska | źródło: podroze.satkurier.pl

Nie od dziś wiadomo, że Słowacja to piękny i różnorodny kraj, który ma wiele do zaoferowania nie tylko pasjonatom górskich wycieczek, ale i miłośnikom historii. Ci drudzy z pewnością docenią Słowację za dużą liczbę zamków często zachowanych w bardzo dobrym stanie. Do najbardziej znanych należą: Zamek Bratysławski i Zamek Orawski oraz zamki w Trenczynie i Kieżmarku. Miałam okazję odwiedzić każdy z nich, a oprócz tego zwiedziłam Zamek Spiski oraz ruiny zamków Beckov i Likawa. Godny polecenia jest również zamek w Lubowli. Natomiast ten wpis poświęcony jest wspomnianemu zamkowi w Kieżmarku oraz Zamkowi Spiskiemu.

Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.

Kieżmark w XIX i na początku XX wieku - wystawa dokumentuje rozwój polityczny w latach rewolucyjnych 1848-1849; rozwój gospodarczy miasta - pierwsze przedsiębiorstwa przemysłowe w mieście; kulturę, życie społeczne i edukację; historię rozwoju społeczności żydowskiej.

Galeria - portrety historyczne z twórczości spiskich artystów, zbiory muzealne.

Zabytkowy fortepian w galerii kieżmarskiego zamku

Meble pochodzące z epoki przypadającej na lata świetności zamku

Kaplica zamkowa - barokowa kaplica zamkowa, zbudowana dla Márii Gyulaffy w latach 1657-1658, jeszcze za jej życia. Kobieta ta zmarła w wieku 22 lat, niedługo po wydaniu na świat szóstego dziecka (pierwsze urodziła mając zaledwie 15 lat). Została pochowana w grobie kaplicy zamkowej. Według jednej z legend, z grobowca prowadzi 2 km tunel do pałacu w Strážkach (dziś na obszarze miasta Biała Spiska). Jego istnienie zostało jednak całkiem wykluczone przez współczesnych badaczy.

Cechy i rzemiosło - w Kieżmarku było 36 osobnych cechów (zamkniętych wspólnot rzemieślniczych). Na wystawie można zobaczyć narzędzia pracy, szyldy poszczególnych cechów oraz wiele innych eksponatów.

Kieżmark i Tatry Wysokie - wystawa poświęcona związkom kieżmarczan z Tatrami, początkom turystyki górskiej, ale także osadnictwa regionu pod Tatrami.

Olbrzymia mapa przedstawiająca związek kieżmarczan z Tatrami

Szczególnie ważny w historii kieżmarskiego zamku jest dla Polski wątek naszej rodaczki Beaty Łaskiej z Kościeleckich (primo voto Ostrogskiej). W wieku 49 lat ta zamożna wdowa wyszła ponownie za mąż za Olbrachta Łaskiego, młodszego od niej o 21 lat. Było to w 1564 roku. Ona potrzebowała protektoratu, on - jak się okazało - jej dobytku. Łaski zmusił żonę do przekazania majątku poprzez uwięzienie jej w zamku, którego był właścicielem. Jednak nawet po osiągnięciu zamierzonego celu, nie uwolnił Łaskiej. Co więcej sam wyjechał i zawarł bigamiczne małżeństwo z Francuzką Sabiną de Sauve. Łaska spędziła w odosobnieniu kilka lat aż do objęcia zamku w posiadanie przez Jana Rübera w 1571 roku. Po tym wydarzeniu niewiele się jednak zmieniło - Łaska nadal żyła w zamknięciu i nędzy. W 1576 roku została przeniesiona do Koszyc, podobno po interwencji Jana Rübera - nowego właściciela zamku. Niedługo po tym zmarła. Pieprzyka tej historii dodają przypuszczenia, że Beata Łaska była nieślubnym dzieckiem króla Polski Zygmunta I Starego i jego kochanki Katarzyny Telniczanki.

Jedna z hipotez mówi, że przyczyną zamknięcia Łaskiej w zamku było jej nieprzyzwoite zachowanie i nieposłuszeństwo wobec męża. W pierwszym roku małżeństwa, w czerwcu 1565 roku, zaraz po przybyciu do Kieżmarku, Łaska wybrała się z grupą kieżmarskich mieszczan w Tatry Wysokie. Dostępne źródła nie wskazują jednak konkretnego miejsca wyprawy. Za prawdopodobne uznaje się: Zielony Staw Kieżmarski, Wielki Biały Staw i Przełęcz pod Kopą albo Smokowiec. Dzięki tej wycieczce Beata Łaska zasłynęła jako pierwsza znana z nazwiska tatrzańska turystka. Wkrótce po powrocie do domu jej mąż miał uwięzić ją w zamku. Spekuluje się, że pretekstem do zamknięcia Łaskiej było samowolne wyjście w góry, uznawane wówczas za nieprzyzwoite, jednak z kroniki Connottatio Chronologica Civ. Kesmark ab Anno 1521-1618, do której dotarł polski krajoznawca Witold Henryk Paryski, wynika, iż we wspomnianej wyprawie uczestniczył również jej mąż, co całkiem wykluczałoby tę wersję wydarzeń. Natomiast legenda mówi, że Łaska została zamknięta na kilka lat w lochu jednej z wież zamkowych. Przez jedno małe okno dostawała chleb i wodę, a przez drugie mogła patrzeć na ukochane Tatry.