Choć z ogromnym utęsknieniem wracam myślami do wszystkich moich górskich wypraw, to z największym sentymentem wspominam wędrówki na szczyty alpejskie. Długie godziny obcowania z nieskażoną przyrodą, w głębokiej ciszy i odosobnieniu, z aparatem fotograficznym w dłoni i głową pełną nowych pomysłów. Nie zamieniłabym tego za nic w świecie. Wędrówka na Seckauer Zinken była jedną z kilku podczas mojej czerwcowej wyprawy w austriackie Alpy. Zapraszam w góry!
Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.
Aby wejść na Seckauer Zinken, na przełęczy pomiędzy Hämmerkogel i Hochreithhöhe (2169 m n.p.m.) należy skręcić w lewo, na południe i obejść Hämmerkogel od strony północno-zachodniej. Uwaga! Na Hochreithhöhe nie prowadzi żaden szlak turystyczny.
Drogowskaz na przełęczy między Hämmerkogel i Hochreithhöhe
Widok ze zbocza Hämmerkogel na Seckauer Zinken, Kleiner Zinken, Maierangerkogel i Hochreichhart
Ostatni fragment podejścia na Seckauer Zinken to wędrówka granią, a następnie wspinaczka skalistym stokiem. Na szczycie znajdują się: duży drewniany krzyż, drogowskaz i kamienny stos ułożony przez turystów. Seckauer Zinken nie tworzy ostrego wierzchołka, a raczej płaską i rozległą platformę.
Na wąskiej grani między Hämmerkogel i Seckauer Zinken
Strome podejście na szczyt Seckauer Zinken usłane kwitnącym pierwiosnkiem
Drogowskaz na szczycie Seckauer Zinken, widok na północny wschód
Seckauer Zinken jest jednym z najdalej wysuniętych na wschód masywów Niskich Taurów. Oferuje kompleksową panoramę zarówno na okoliczne, jak i dalsze szczyty, ze szczególnie imponującym widokiem na Alpy Ennstalskie na północy.
Widok z Seckauer Zinken na północny zachód - m.in. Alpy Ennstalskie