„Czas wikingów” w National Geographic

dodano: 2022-10-01 09:16 | aktualizacja: 2022-10-01 22:26
autor: Łukasz Knapik | źródło: The Walt Disney Company

W niedzielę, 2 października br. o godz. 22:00 na kanale National Geographic wyemitowany zostanie premierowo 1. odcinek 1. sezonu brytyjskiego serialu dokumentalnego „Czas wikingów” („Vikings: The Rise and Fall”). Jak zapowiada nadawca, premierowa seria oryginalna „Czas wikingów” ujawnia, kim naprawdę byli i jak żyli najwięksi wojownicy w historii - weryfikuje fakty i obala mity, jakie narosły przez lata wokół tego legendarnego ludu.

Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.

National Geographic: Nadchodzi „Czas wikingów” - nowa seria obala mity o wojownikach z północy

Jak zapowiada nadawca, tej jesieni kanał National Geographic zabierze widzów w wyprawę szlakiem odkryć, które rzucą nowe światło na historię znanych nordyckich wojowników. Premierowa seria oryginalna „Czas wikingów” ujawnia, kim naprawdę byli i jak żyli najwięksi wojownicy w historii - weryfikuje fakty i obala mity, jakie narosły przez lata wokół tego legendarnego ludu. Premiera sześcioodcinkowej produkcji odbędzie się w niedzielę, 2 października br. o godzinie 22:00 w National Geographic.

W trakcie 300-letniej ekspansji wikingowie prowadzili szeroko zakrojoną kampanię wojenną, podbijając Wielką Brytanię, Irlandię czy Paryż. Tempo, w jakim rozprzestrzeniało się imperium Skandynawów, było bezprecedensowe. Znani z bezlitosnego rozlewu krwi wojownicy stali się najbardziej przerażającym ludem w dziejach. Jednak ich historia zawsze była opowiadana z jednostronnego i dziś już nieaktualnego naukowo punktu widzenia, co sprawiło, że obraz wikingów, jaki utarł się w popkulturze, często bywa niekompletny. Dopiero teraz, uwzględniając najnowsze badania i znaleziska bioarcheologiczne, możemy odkryć prawdę o tym, kim naprawdę byli. Jak zapowiada nadawca, najnowsza seria National Geographic „Czas wikingów” kompletuje znane fakty i zestawia najnowsze odkrycia z przekazami z mitycznych sag, by ze wsparciem ekspertów przedstawić widzom kompletny obraz skandynawskiego ludu.

Jak czytamy w opisie, w nowej, sześcioodcinkowej serii dokumentalnej zespół 17 badaczy z Irlandii, Wielkiej Brytanii, Norwegii czy Islandii prezentuje swoje odkrycia i dostarcza świeżej perspektywy dla historii legendarnych wojowników z północy. Naukowcy patrzą daleko poza ramy obrazu rzezi, terroru i żądzy grabieży, by dotrzeć do prawdy o codziennym życiu wikingów. Dzięki badaniom widzowie dowiedzą się m.in. o wybitnych osiągnieciach wojowników, będących wytrawnymi nawigatorami, nieustraszonymi odkrywcami, rzemieślnikami, politykami, poetami i kupcami.

- Zaczynamy dostrzegać zaawansowaną kulturę ludu Północy, tworzoną przez kupców handlujących na dużych obszarach oraz rzemieślników. Cenili piękne rzeczy i potrafili je wytwarzać

- mówi Caitlin Ellis z Durham University.

Z serii widzowie dowiedzą się również prawdy o ich prekolumbijskich wyprawach do Ameryki czy wysokiej pozycji kobiet w społeczności w porównaniu do pozostałych cywilizacji w tamtym czasie. Badania grobów wskazują, że panie były chowane wraz z bronią, co może wskazywać na ich aktywne uczestnictwo w armii.

Jak zapowiada nadawca, seria „Czas wikingów” śledzi prawdę o powstaniu i upadku tej intrygującej społeczności ukazując zupełnie nowy obraz epoki wikingów. Premiera serialu dokumentalnego „Czas wikingów” odbędzie się we niedzielę, 2 października br. o godzinie 22:00 w National Geographic.

„Czas wikingów” - sezon 1., w kolejnych odcinkach:

Odcinek 1.: „Pierwsze podboje”
emisja: w niedzielę, 2 października br. o 22:00
Historycy za oficjalny początek ekspansji wikingów najczęściej uznają atak na świętą wyspę Lindisfarne w 793 roku. Co spowodowało, że nieznane wówczas skandynawskie ludy zdecydowały się na tak odważny krok? W tym odcinku widzowie przyjrzą się okolicznościom, które zbudowały potęgę wikingów.

Odcinek 2.: „Wielka Armia Pogan”
emisja: w niedzielę, 9 października br. o 22:00
Kolejnym ważnym punktem w dziejach wikingów było oblężenie Yorku w 866 roku. Twórcy programu zrekonstruują główne bitwy, jakie odbyły się w trakcie tej kampanii oraz przedstawią sekrety życia codziennego Skandynawów na obczyźnie. Okaże się, że „zwykli” wikingowie byli wybitnymi i kreatywnymi kupcami.

Odcinek 3.: „Droga na wschód”
emisja: w niedzielę, 16 października br. o 22:00
O wikingach lubi się myśleć, jako o ludach plądrujących przede wszystkim zimne wody północy lub tereny należące do dzisiejszej Rosji. Okazuje się jednak, że Skandynawowie zapuścili się również w świat dalekiego orientu, gdzie handlowali jedwabiem i muszelkami kauri z Oceanu Indyjskiego.

Odcinek 4.: „Upadek państwa Franków”
emisja: w niedzielę, 23 października br. o 22:00
Oblężenie Paryża w 885 roku było kulminacją najazdów wikingów na obszarze dzisiejszej Francji. Widzowie przyglądać się będą uporczywym atakom oraz życiu Skandynawów w Cesarstwie Franków i poza nim.

Odcinek 5.: „Podróż na zachód”
emisja: w niedzielę, 30 października br. o 22:00
Niełatwa sytuacja polityczna w Norwegii zmusiła wikingów do ekspansji w kierunku zachodnim. W ten sposób odkryli Islandię i Grenlandię, a także dotarli do Nowej Funlandi, co czyni ich pierwszymi Europejczykami, którzy postawili stopę na amerykańskim lądzie.

Odcinek 6.: „Początki końca”
emisja: w niedzielę, 6 listopada br. o 22:00
Gdy w połowie X wieku do władzy w zjednoczonej i schrystianizowanej Danii dotarł Harald Sinozębny, wydawało się, że przed wikingami jest wiele dobrego. Panowanie jednak nie trwało długo. Dlaczego wikingowie ostatecznie upadli? Widzowie przyjrzą się ostatnim dniom ich imponującego imperium.

National Geographic: Wikingowie - schludni wojownicy w hełmach bez rogów. Seria „Czas wikingów” oddziela fakty od mitów

Czy obraz wikingów wyłaniający się z filmów i serii jest prawdziwy? Co tak naprawdę oznacza „wiking”? Jak zapowiada nadawca, prawda cię zaskoczy - najnowsza seria National Geographic „Czas wikingów” weryfikuje fakty i obala mity, jakie przez lata narastały wokół tych wybitnych wojowników. Oto kilka z nich.

Zarówno na ekranach jak i w wyobraźni widzów wikingowie jawią się głównie jako bezwzględni, brutalni i pierwotni wojownicy północy. Jednak ich historia ma też inne zaskakujące oblicza - byli ludem postępowym, znali wartość ugody i - byli wybitnie czyści jak na czasy, w których żyli. Najnowsze badania bioarcheologiczne wskazują na to, że obraz wikingów, który utarł się w popkulturze, jest nie tylko niekompletny, ale często i nieprawdziwy. Z puli najnowszych odkryć czerpie najnowsza seria National Geographic „Czas wikingów”, która zestawia je z przekazami z mitycznych sag i opiniami ekspertów, tworzą po raz pierwszy kompletny portret skandynawskiego ludu.

Oto 5 faktów i mitów o największych wojownikach w historii.

Hełmy wikingów miały rogi - mit

Rogi na hełmach wikingów to jedno z największych popkulturowych przekłamań. Umieszczanie sterczących obiektów na ochronnym nakryciu głowy było zupełnie niepraktyczne i niebezpieczne w bojach, jakie toczyli wikingowie. W takim ekwipunku wojownik narażałby się m.in. na łatwiejsze skręcenie karku przez przeciwnika. Skąd zatem to mylne wyobrażenie? W 1942 roku we współczesnej Danii, czyli miejscu osadnictwa wikingów, odnaleziono hełm z rogami. Szybko założono, że to nakrycie głowy wikinga, tymczasem po latach w efekcie datowania węglowego odkryto, że specyficzna „czapka” pochodziła z epoki brązu i była raczej związane z kapłanami z Półwyspu Iberyjskiego przebywającymi na tych terenach.

Wikingowie byli w Ameryce przed Kolumbem - fakt

Wikingowie nie bali się pływać na długie dystanse. Jedna z wypraw doprowadziła ich na drugą stronę oceanu. A dowodzi temu odkrycie z 1960 roku. Para norweskich archeologów pracujących na stanowisku archeologicznym L'Anse aux Meadows w Nowej Fundlandii natrafiła na pozostałości osady wikingów. Do dziś uznaje się ją za pierwszą i jedyną potwierdzoną osadę nordycką w Ameryce Północnej, która stanowi również dowód na to, że wikingowie podróżowali do Nowego Świata około 500 lat przed Krzysztofem Kolumbem.

Wikingowie nie przykładali wagi do higieny i ubioru - mit

Badania wykazują, że wikingowie byli wyjątkowo czyści jak na czasy, w których przyszło im żyć. Historycy twierdzą, że wojownicy używali wykałaczek, szpikulców do uszu, do tego czesali włosy codziennie, kąpali się raz w tygodniu i regularnie zmieniali ubrania. Co ciekawe, ich garderoba wcale nie była zdominowana przez szarości, jak przedstawia się to w popkulturze. Istnieją dowody na to, że wikingowie lubili kolorowe dodatki.

Wikingowie dotarli aż do Azji - fakt

O wikingach lubi się myśleć, jako o ludach plądrujących przede wszystkim zimne wody północy lub tereny należące do dzisiejszej Rosji. Okazuje się jednak, że lubili też pływać w promieniach słońca Dalekiego Wschodu i arabskiego imperium. Wikingowie poruszali się po wodach takich rzek jak Dniepr czy Wołga, docierając do Konstantynopola (dzisiejsza Turcja, Stambuł) czy nawet do Bagdadu (dzisiejszy Irak). Tam, zamiast szukać rozlewu krwi, handlowali, osiedlali się, budowali domy i tworzyli rodziny z miejscowymi.

- Istniały całe pokolenia wikingów, którzy żyli na tych terenach. Tworzyli hybrydowe kultury, nowe zasady

- mówi Serrir Jakobson z Uniwersytetu Islandzkiego.

„Wiking” oznacza przynależność etniczną - mit

Okres funkcjonowania wikingów według historyków przypada od końca XVIII do początku XI wieku. Ważne jednak jest, by pamiętać, że w tamtych czasach słynni wojownicy z dużym prawdopodobieństwem same siebie nie określali mianem „wikingów” - nazwa ta została nadana im później przez historyków. „Wiking” nie określa przynależności etnicznej, nie oznacza „Skandynawa” czy „Duńczyka”. Stanowi nazwę profesji oznaczającą „morskiego wojownika” bądź „pirata”.

Jak zapowiada nadawca, więcej o tym, kim naprawdę byli i jak żyli najwięksi wojownicy w historii, widzowie dowiedzą się z serii „Czas wikingów” w National Geographic od 2 października br. co niedzielę o godzinie 22:00 (więcej tutaj).

„Czas wikingów” - sezon 1., emisja w niedziele (od 2 października 2022 roku) o godz. 22:00 w National Geographic.

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy.