Polski satelita PW-Sat trafił na orbitę

dodano: 2012-02-13 11:39 | aktualizacja: 2012-02-13 13:22
autor: Jacek Grzeszczak | źródło: tokfm.pl/gazeta.tv/ESA/Arianespace

13 luty 2012 roku zapisze się w historii jako dzień, w którym na orbitę trafił pierwszy polski satelita. Stało się to za sprawą rakiety Vega (Vettore Europeo di Generazione Avanzata), która jednocześnie przeszła test kwalifikacyjny. Jego pozytywny wynik daje nadzieję na wdrożenie systemu Vega do regularnego, komercyjnego użytku. Program Vega jest wdrażany dla Arianespace przez Agenzia Spaziale Italiana i European Space Agency. Przygotowania ruszyły jeszcze w 1998 roku. Jest to pierwszy start rakiety Vega z kosmodromu Kourou w Gujanie Francuskiej.

Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.

Start rakiety Vega przebiega w czterech etapach. Pierwszy obsługuje silnik P80 i trwa on 107s. Kolejny jest napędzany przez moduł Zefiro 23 i trwa 71,6s, trzeci jest realizowany przez Zefiro 9 i trwa 117s, a za ostatnią fazę lotu odpowiada AVUM (Attitude Vernier Upper Module) i trwa ona 315,2s. Cały lot od startu do momentu odłączenia się transportowanych satelitów trwa ok. godzinę.

Rakieta Vega wyniosła oprócz polskiego satelity PW-Sat także LARES (Agenzia Spaziale Italiana, Włochy), ALMASat-1 (Uniwersytet Boloński, Włochy) oraz sześć innych nanosatelitów skonstruowanych przez studentów europejskich uczelni: e-St@r (Włochy), Goliat (Rumunia), MaSat-1 (Węgry), Robusta (Francja), UniCubeSat GG (Włochy) i Xatcobeo (Hiszpania).

Żaden z wynoszonych satelitów nie będzie świadczyć komercyjnych usług telekomunikacyjnych. Polski PW-Sat realizuje misję technologiczną. Nie posiada żadnych kamer - nie będzie dostarczać zdjęć, nie pozwala też na pełne sterowanie (obracanie itp.). Będzie on przesyłać dane telemetryczne do centrum kontroli oraz ma za zadanie zrealizować test tzw. dezorbitacji satelitów, czyli mechanizmu, który pozwoli ściągać z orbity satelity po zakończeniu ich misji. Będzie się on opierać na zjawisku oporu atmosferycznego (na wysokości, na której będzie operować PW-Sat jest jeszcze powietrze). Do spowodowania gwałtownego oporu powietrza studenci skonstruowali wysuwający się rękaw. Wtedy powiększy się powierzchnia satelity nie zmieniając jego ciężaru. Satelita powinien zacząć stopniowo opadać i w końcu spalić się w atmosferze. O ile zjawisko oporu jest znane, o tyle na palcach jednej można policzyć rozwiązania techniczne, które z niego korzystają - mówi Maciej Urbanowicz ze Studenckiego Koła Astronautycznego przy Politechnice Warszawskiej.

PW-Sat to pierwszy polski satelita. Do tej pory na orbicie znalazło się ponad 70 instrumentów zbudowanych w Polsce, ale były to jedynie części do większych urządzeń (satelitów, sond badawczych). PW-Sat jest w całości projektem polskim, zbudowanym w kraju przez studentów Politechniki Warszawskiej we współpracy z Centrum Badań Kosmicznych PAN. PW-Sat to kostka o wymiarach 10x10x11,3 cm i wadze 1 kg.

PW-Sat jest pierwszym krokiem na drodze podboju kosmosu przez Polskę. W drodze kolejne dwa będące częścią projektu BRITE, na który złoży się sześć identycznych obiektów (kolejne dwa z Austrii i dwa z Kanady). Obiekty BRITE będą większe (kostka o boku 20cm) i realizują już funkcje badawcze. Są wyposażone w baterie słoneczne i dwa teleskopy (jeden badawczy, drugi odpowiadający za orientację w przestrzeni). BRITE będzie zajmować się badaniami astrosejsmologicznymi - analizowaniem wnętrza gwiazd na podstawie ich pulsacji.

Koszt projektu BRITE wyniesie 14 mln złotych, co wydaje się być dużą sumą, ale jest to kropla w porównaniu z ilością środków przeznaczanych na misje kosmiczne na świecie. To tylko 1/600 kosztu wysłania teleskopa Hubble'a. BRITE jest już gotowy i pierwszy satelita z tej serii zostanie wyniesiony pod koniec września za pomocą rosyjskiej rakiety wojskowej z bazy wojskowej położonej w południowym Uralu, tuż przy granicy z Kazachstanem.

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy.