Test Stronga SRT4375

dodano: 2001-02-26 21:40 | aktualizacja: 2001-02-26 21:40
autor: Leszek Wrona | źródło:

Przedstawiamy test analogowo-cyfrowego odbiornika Strong SRT4375 z wbudowanym pozycjonerem i dwiema kieszeniami Common Interface. Opis z Sat Kuriera 1/2001.

Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.

Szczególnie można go polecić tym użytkownikom, którzy pragną zamienić górę sprzętu na jedno uniwersalne urządzenie. SRT-4375 funkcjami przypomina znanego na polskim rynku Echostara AD-3000IP. Niektóre rozwiązania wydają się nawet lepsze, szczególnie w fazie programowania, ale wyposażenie, niestety gorsze. W odbiorniku STRONG brakuje między innymi cyfrowego wyjścia fonii, a pilot zdalnego sterowania obsługuje tylko dany model. Tak drobne i dla wielu mało znaczące różnice mimo wszystko stawiają najnowszego STRONGA obok tunerów wysokiej klasy.

FUNKCJE GRAFIKI EKRANOWEJ

Bardzo czytelną grafikę opracowano w sposób niekonwencjonalny. Nowością jest sposób usytuowania na ekranie okienek informacyjnych oraz płynnie przesuwający się u dołu ekranu tekst, będący pomocą w obsłudze kolejnych funkcji.

Niestety, znów nie pomyślano o polskim użytkowniku, gdyż językami grafiki są jedynie: angielski, hiszpański, francuski, niemiecki, arabski, rosyjski i holenderski.

W zamian za to mamy do wyboru, aż 9 różnych ustawień kolorów i 6 stopni przeźroczystości tła MENU. W ustawieniach systemowych znajdziemy także zmianę formatu ekranu (4:3, 16:9), wybór systemu telewizji kolorowej (NTSC, PAL), kanał modulatora UHF (21-69) oraz sposób wysterowania wizji dostępny na złączu SCART (RGB, CVBS). Ustawieniem zegara, potrzebnego między innymi do obsługi timera, może sterować sygnał satelitarny lub wewnętrzny niezależny rezonator. W pierwszym przypadku konieczne jest wstępne ustalenie strefy czasowej i związanego z tym przesunięcia godziny w stosunku do czasu GMT. Wspomniany timer, to 8 niezależnych zdarzeń określających godzinę załączenia i wyłączenia oraz numer i typ programu. Ostatnia funkcja MENU systemowego wprowadza i zmienia kod dostępu blokady rodzicielskiej.

USTAWIENIA POZYCJONERA

Jak zwykle w tego typu urządzeniach programowanie rozpoczyna się od ustawień pozycjonera. Dla użytkowników z nieruchomą antenę ustawienie ogranicza się do wybrania opcji anteny stacjonarnej. Następnie można przystąpić do konfiguracji konwertera. W przypadku anteny obrotowej ustawienia samego pozycjonera powinno być poprzedzone konfiguracją konwertera, z którego sygnał jest niezbędny przy automatycznym ustawianiu pozycji.

Fabrycznie wprowadzono do pamięci odbiornika 17 najpopularniejszych w Europie satelitów i skonfigurowano z konwerterem typu Universal. Wiedząc o tym możemy przystąpić do pozycjonowania anteny. Funkcja jest w pełni zautomatyzowana. Jeśli mamy zaufanie do wyłączników krańcowych w siłowniku ustawienie limitów zlecamy odbiornikowi. Jednak prawdziwym zaskoczeniem dla użytkownika jest automatyczne programowanie pozycji satelitarnych.

Z podobną funkcją spotkaliśmy się w czasie testów ECHOSTARA AD-3000IP. W tamtym przypadku konieczne było wcześniejsze ręczne ustalenie 3 punktów na skali orbity, podczas gdy resztę pozycji odbiornik wpisywał bez szukania rozmieszczając je proporcjonalnie do zajmowanych długości geograficznych. W tunerze SRT-4375 ustawianie pozycji satelitów następuje przez wielokrotne obracanie anteny i szukanie odpowiednich sygnałów.

Identyfikacja satelitów odbywa się po specjalnie dobranych parametrach, umieszczonych w pamięci fabrycznej. W rzeczywistości są to parametry jednego wybranego transpondera charakterystycznego dla szukanego satelity. Logika odbiornika ukierunkowuje poszukiwania, tak że szukając następnego pozycjoner wie, w którą stronę obrócić antenę. Listę najpopularniejszych 17 satelitów przeznaczonych do odnalezienia na orbicie można powiększyć lub zmniejszyć w specjalnym MENU SATELLITE SET-UP. Pozycjoner odbiornika może zapisać maksymalnie 40 różnych pozycji. Użytkownik wybierając satelity korzysta z pamięci fabrycznej, gdzie zapisano 63 nazwy satelitów. Możliwe jest także utworzenie własnej nazwy dla nowego satelity.

USTAWIENIA KONWERTERÓW, PRZEŁĄCZNIKÓW

MENU w którym ustawiamy typ konwertera oraz rodzaj sygnałów przełączających DiSEqC nosi nazwę DIGITAL INSTALLATION.

Mimo nazwy sugerującej instalację tylko dla części cyfrowej odbiornika, wybrane w nim parametry dotyczą także części analogowej. Jest ono skonstruowane w formie tabeli o 40 poziomach. Każdy z nich przeznaczony jest dla innego satelity. Poszczególne poziomy zawierają liczbę porządkową, nazwę satelity, typ konwertera, typ napięcia zasilającego LNB, ustawianie sygnału 22kHz, załączanie napięcia sterującego 12V, typ sygnału DiSEqC, załączanie sterowania polaryzatorem mechanicznym, ustawieanie pozycji satelitarnej.

To właśnie w tej części MENU fabrycznie wprowadzono ustawienia 17 najpopularniejszych satelitów. Wszystkie ustawienia dobrano dla pojedynczego konwertera typu universal bez żadnych dodatkowych sygnałów sterujących. Pozycje powyżej numeru 17 pozostawiono puste do dyspozycji użytkownika. Oprócz wspomnianych ustawień MENU DIGITAL INSTALLATION pełni rolę bazy wyjściowej do poszukiwania kanałów, ustawiania nowych i korygowania starych pozycji satelitarnych, spraw dzania i korygowania ustawień transponderów, a także samych programów.

POSZUKIWANIE KANAŁÓW

Po zlokalizowaniu wszystkich potrzebnych pozycji można rozpocząć programowanie kanałów. Podobnie jak w przypadku szukania pozycji ta część także jest w pełni automatyczna, chociaż nie musi z niej korzystać użytkownik. Najbardziej zaawansowany typ automatycznego szukania przewiduje odnalezienie wszystkich kanałów (z zaprogramowanych wcześniej w pozycjonerze satelitów) bez naszego udziału. Odbiornik sam przestawia antenę, a odnalezione kanały zapisuje na oddzielnych listach. Automatyka taka dotyczy wszystkich programów cyfrowych i analogowych.

Zanim uruchomimy procedurę automatycznego programowania możemy wybrać typ filtracji kanałów: wszystkie kanały, niekodowane, tylko kodowane. Samo programowanie trwa dla 17 satelitów niewiele ponad godzinę i jest, bez wątpienia, najszybszym sposobem szukania kanałów. Odbiornik poszczególne satelity skanuje według zapisanych w pamięci parametrów transponderów. Wszystkie są dostępne w MENU DIGITAL INSTALLATION, gdzie w miarę potrzeby można dowolnie je konfigurować. Proces automatycznego programowania wszystkich satelitów użytkownik cały czas śledzi na ekranie telewizora. Widoczne są nazwy odszukanych w danej chwili programów, kolejny numer transpondera oraz skala czasu programowania. Programowania kanałów analogowych nie widać w tej procedurze, ponieważ są od razu wpisane na listę.

Inny sposób automatycznego programowania polegający na „skanowaniu” tylko jednego satelity, można stosować w celu dopisania kanałów z nowej pozycji lub aktualizacji już istniejącej. Taka metoda może być stosowana bez obawy utraty pozostałych danych, gdy chcemy sprawdzić, czy na wybranym satelicie nie przybyły nowe programy. Czasami, gdy potrzebujemy dopisać tylko kilka nowych programów do już zaprogramowanego satelity, a znamy ich parametry można skorzystać z funkcji ręcznego programowania.

Podobnie jak poprzednie dwie metody automatycznego szukania jest ona dostępna z poziomu MENU DIGITAL INSTALLATION. Każdy z wymienionych tu satelitów posiada oddzielną tabelę z aktualnie występującymi transponderami. Poszczególne transpondery charakteryzują parametry: nazwa, częstotliwość, polaryzacja, SR, FEC. Na końcu tabeli pozostawiono miejsce na nowe transpondery. Te które wiemy, że nie są aktywne można skasować. Pozostałe podlegają (w miarę potrzeby) modyfikacji, łącznie z ich nazwą. Poszczególne transpondery (po automatycznym lub ręcznym programowaniu) zostają dodatkowo uzupełnione o szczegółowy wykaz programów. Oznacza to, że zanim rozpoczniemy programowanie są one niejako puste. Po zaprogramowaniu, każdy z nich uzyskuje dodatkową mini listę z programami, które nadawane są na danym transponderze. Dla transponderów MCPC jest to kilka lub kilkadziesiąt programów, dla SCPC tylko jeden. Tabele programów „przypięte” do poszczególnych transponderów zawierają nazwę kanału oraz parametry: V-PID, A-PID, P-PID. Jeśli dany transponder posiada programy radiowe to także są one wyszczególnione. To właśnie w tym miejscu MENU można dokonać modyfikacji pojedynczego kanału zmieniając, np. jego nazwę.

Programy analogowe jak wspomniałem wcześniej są dodawane niejako automatycznie w chwili programowania cyfrowych. Podzielono je także na telewizyjne i radiowe, ale nie figurują na tej samej liście, co cyfrowe. Aby sprawdzić, czy ewentualnie zmodyfikować ich parametry trzeba uruchomić MENU ANALOG INSTALLATION dostępne z tej samej części grafiki, co DIGITAL INSTALLATION. Użytkownik pragnąc zmienić parametry wybranego kanału musi odnaleźć jego nazwę. Dane związane z tą nazwą, podlegające edycji dostępne są na jednej stronie MENU. W kolejności od góry: satelita, rodzaj wejścia LNB, polaryzacja, pozycja satelitarna (licznik z pozycjonera), skew (dla polaryzatorów), częstotliwość, dokładne dostrojenie częstotliwości, kontrast (15 stopni), próg LT (31 stopni), szerokość pasma wizji, częstotliwości podnośnych audio, szerokość pasma audio, deemfaza fonii, typ sygnału dekodera (PAL, MAC, NORMAL).

Wybór wejścia LNB dla kanałów analogowych oznacza, że odbiornik może pracować w układzie z dwoma konwerterami (analog+digital) lub z jednym po zastosowaniu pętli LOOP (wyjście digital łączymy z wejściem analog). Punkt dotyczący licznika pozycjonera pozwala dokładnie skorygować pozycję satelitarną. Jeśli korektę wykonamy w części analogowej będzie ona obowiązywać także dla kanałów cyfrowych. Wszystkim ustawieniom analogowych programów towarzyszy ich podgląd na ekranie.

EDYCJA ZAPROGRAMOWANYCH KANAŁÓW

Zaprogramowane kanały z poszczególnych satelitów stanowią oddzielne listy i jest to najwygodniejsza forma dla szybkiej obsługi tego urządzenia. Możliwe jest także umieszczenie wszystkich programów na jednej wspólnej liście. Dla użytkowników oglądających często te same kanały istnieje dodatkowa lista programów ulubionych. Można na nią wpisać programy cyfrowe i analogowe z różnych satelitów. Wszystkie listy utworzone automatycznie lub ręcznie podlegają zmianie polegającej na przenoszeniu kanałów w inne miejsce, kasowaniu, blokowaniu hasłem, oraz funkcją SKIP (program pomijany przy przełączaniu przyciskami góra-dół).

Najciekawsze funkcje dotyczą sortowania kanałów i realizowane są na życzenie użytkownika automatycznie w sposób odwracalny. Układanie dowolnej listy może odbywać się w kolejności alfabetycznej lub zasadą: kanały niekodowane na początku, kodowane na końcu. Odwracalność tych metod pozwala powrócić w dowolnym momencie do pierwotnej listy. Wszystkie funkcje edycji kanałów, wśród których nie ma zmiany nazw programów dostępne są w MENU CHANNEL ORGANIZE. Funkcja, która pozwala zmienić nazwę programu dostępna jest w MENU DIGITAL INSTALLATION lub ANALOG INSTALLATION.

POZOSTAŁE FUNKCJE GŁÓWNEGO MENU

Dwa ostatnie punkty głównego MENU COMMON INTERFACE i SYSTEM INFORMATION stanowią uzupełnienie informacyjne o odbiorniku. COMMON INTERFACE pozwala upewnić się czy zastosowane moduły są prawidłowo rozpoznawane przez system operacyjny odbiornika, a SYSTEM INFORMATION udzieli nam wszelkich informacji o zainstalowanej wersji oprogramowania. MENU dotyczące modułów dostępu warunkowego jest także informacją dla subskrybentów o przesłanych uprawnieniach do odbioru pakietów.

OBSŁUGA SRT-4375, UWAGI O PRACY

SRT-4375 może pomieścić w pamięci 3000 kanałów cyfrowych i 500 analogowych. Dzięki podzieleniu listy na satelity, kanały radiowe i telewizyjne oraz analogowe i cyfrowe, odnalezienie właściwego programu (nawet gdy zapełnimy całą pamięć) nie jest trudne. Przy uruchamianiu dowolnego programu, przez kilka sekund u góry ekranu wyświetlana jest informacja zawierająca dane: nazwa satelity, nazwa transpondera, nazwa kanału, typ (analogowy, cyfrowy, telewizyjny, radiowy) oraz ikony określające teletekst, typ fonii, typ dostępu (kodowany, FTA).

Elektroniczny informator o audycjach (EPG), działa poprawnie, gdy dane są przekazywane w systemie zgodnym z normą DVB. Na programach z pakietu Wizja TV mamy dostęp do informacji o audycjach z wyprzedzeniem 1 doby. Wyświetlane są w formie skróconej i szczegółowej.

Zainstalowanie modułów dostępu warunkowego nie powinno sprawić użytkownikom żadnych kłopotów. Testowany z modułem ASTON (SECA) i CRYPTOWORKS, pracował bez zarzutów. Przełączanie kanałów kodowanych w różnych systemach jest szybkie i pewne.

Trudno wskazać ujemne strony tego tunera. Można, bez wątpienia, wspomnieć tu o drobnych pomyłkach, które mogą zdarzyć się przy automatycznym programowaniu pozycji, ale tak naprawdę to niewielka wada w porównaniu z jego możliwościami.

Duży plus dla firmy STRONG, że potrafiła tak ciekawie w jednym urządzeniu połączyć odbiornik cyfrowy z analogowym, dokładając do tego jeszcze klasyczny pozycjoner.

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy.