Stanowisko OIGKK w kwestii 7% VAT

dodano: 2001-09-04 11:53 | aktualizacja: 2001-09-04 11:53
autor: Janusz Sulisz | źródło:

Ogólnopolska Izba Gospodarcza Komunikacji Kablowej przedstawiła nam swoje stanowisko w kwestii zmiany w ustawie o podatku od towarów i usług polegającej na wprowadzeniu 7% stawki VAT na usługi wąskopasmowego dostępu do sieci Internet.

Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.

Ustawą z dn. 5 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług wprowadzono 7% stawkę VAT na usługi teleinformatyczne. Ponieważ pojęcia „usług teleinformatycznych” nie udało się jednoznacznie zdefiniować ani organom skarbowym, ani GUS, ani też uczestnikom rynku, rząd zgłosił projekt nowelizacji przepisów budzących wątpliwości natury praktycznej i prawnej.

W druku poselskim nr 3289, w którym Rada Ministrów przekazała parlamentowi projekt nowelizacji, w uzasadnieniu, wymienia się w szczególności trudności, jakie powstaną w związku z niemożnością jednoznacznego zdefiniowania usług teleinformatycznych. Wskazuje się także na poważne wątpliwości natury konstytucyjnej, w przypadku gdyby, przy niemożności przyporządkowania usług teleinformatycznych w statystycznej klasyfikacji usług, doszło do określenia obowiązku podatkowego w drodze aktu pozaustawowego (sprzeczność z art. 217 Konstytucji RP).

W tych okolicznościach nie sposób zrozumieć, dlaczego usuwając błąd polegający na niejasnym sformułowaniu obowiązku podatkowego, Sejm posłużył się kolejnym niezdefiniowanym pojęciem „wąskopasmowego dostępu do Internetu”. Również i tego pojęcia nie da się przecież przyporządkować obowiązującym do celów podatkowych klasyfikacjom usług, nie istnieje również jednoznaczna definicja „wąskopasmowego dostępu” w literaturze technicznej, ani też żaden ustalony standard, czy też powszechnie obowiązująca norma. W ten sposób, Sejm zastąpił jedno pojęcie, którego nie udało się jednoznacznie zdefiniować, innym określeniem, również niemożliwym do jednoznacznego zdefiniowania. Innymi słowy, cel zakładany w przedłożeniu rządowym, w ogóle nie został zrealizowany.

Apelujemy zatem do wszystkich Państwa Senatorów, aby w toku prac legislacyjnych w Senacie nad nowelizacją ustawy o podatku od towarów i usług (druk senacki nr 792), treści przepisu proponowanego w art. 1 pkt 9 nowelizacji, nadać jednoznaczne brzmienie. Naszym zdaniem, możliwe to jest na dwa sposoby. Pierwszy, to usunięcia słowa „wąskopasmowy” z treści poz. 88 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług. Takie rozwiązanie oznaczać będzie, że świadczenie usług dostępu do Internetu, niezależnie od technologii, w jakiej usługa jest wykonywana, byłoby objęte stawką 7% VAT.

Drugim sposobem byłoby zdefiniowanie pojęcia „wąskopasmowy dostęp”. Jednakże, w naszym przekonaniu, pierwsze rozwiązanie, jako neutralne technologicznie, jest lepsze, zwłaszcza że nigdzie nie przedstawiono uzasadnienia, dlaczego mają być preferowane jedne technologie świadczenia usług dostępu do Internetu, kosztem innych.

Jeśli natomiast państwo ma preferować wybrane technologie świadczenia usług dostępu do Internetu, to decyzja taka powinna być szczegółowo przemyślana i uzasadniona. Tak członkowie naszej Izby (a docieramy do ponad 3,5 mln mieszkań w Polsce), a jak i inni przedsiębiorcy ponieśli duże nakłady inwestycyjne, by móc świadczyć usługi dostępu do Internetu. Jeśli więc jakieś technologie mają być preferowane, to wybór nie może być dowolny. Oznacza to bowiem ogromne straty finansowe, dla jednych i korzyści dla drugich, bez merytorycznego uzasadnienia.

W przypadku wyboru takiej opcji, pojęciu „wąskopasmowego dostępu” należy przypisać obiektywną charakterystykę techniczną na potrzeby ustawy. Przykładowo, w literaturze przyjęło się uważać za łącza szerokopasmowe łącza o przepływnościach większych niż 45 Mbps w USA i Kanadzie oraz większych niż 34 Mbps w Europie Skoro tak, to usługi dostępu zapewniające niższą przepływność, można zdefiniować jako „wąskopasmowe”. A zatem po słowie „wąskopasmowy” w treści poz. 88 załącznika nr 3 można dodać ”tj. o przepływności poniżej ...”, co pozwoli na jednoznaczną interpretację. Pozwoli to również na klarowne rozdzielenie usług dostępu do Internetu świadczonych do mieszkań i dużych firm, wykorzystujących Internet w działalności gospodarczej, a tym samym potrzebujących łącz o dużej przepływności – jest to bowiem jedyne uzasadnienie, jakie możemy sobie wyobrazić, użycia w ustawie pojęcia „wąskopasmowy”. W istocie nie ma powodu, by przedsiębiorcy o znacznych obrotach mieli korzystać z preferencyjnej stawki VAT na dostęp do Internetu.

W przeciwnym wypadku można się zasadnie obawiać, iż z 7% stawki VAT korzystać będą tylko ci dostawcy usług dostępu do Internetu, którzy wykorzystują w tym celu połączenie telefoniczne, tzw. dial up. Wszyscy pozostali znajdą się w ciągłych sporach z urzędami skarbowymi.

Gdyby tak się stało, największe korzyści odniesie TP S.A., monopolista na rynku połączeń telefonicznych i największy dostawca dostępu do Internetu poprzez połączenie telefoniczne. Co ważniejsze, oznaczać to będzie również, iż preferuje się technologie najdroższe i najbardziej przestarzałe, a dyskryminuje np. tańsze usługi dostępu do Internetu, świadczone w sieciach telewizji kablowej, co z pewnością byłoby sprzeczne z intencjami przyświecającymi projektowi nowelizacji ustawy, jako że sieci telewizji kablowej docierają przede wszystkim do mieszkań, natomiast łącza telefoniczne są i w mieszkaniach, i w przedsiębiorstwach.

Mamy nadzieję, że powyższe stanowisko pozwoli na wyjaśnienie wątpliwości i jednoznaczne sformułowanie nowelizowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. W razie potrzeby dalszych wyjaśnień, będziemy do dyspozycji.

Prezes ZG OIGKK - Andrzej Ostrowski

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy.