Wspomnienie o Małgorzacie Jedynak–Pietkiewicz

dodano: 2013-06-04 11:24
autor: Anita Dąbek | źródło: TVP

Kiedy odchodzi ktoś, kto wiele lat pracował w TVP, często okazuje się, że był kimś więcej niż dziennikarzem, współtworzącym polską kulturę. W przypadku osoby, o której chcę tu napisać dochodzi trzeci wymiar. Jak go nazwać? Wrażliwość na dobro publiczne? Na Polskę?

Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.

Małgorzata Jedynak–Pietkiewicz, dziennikarka muzyczna TVP, wybitna znawczyni muzyki Fryderyka Chopina, do stanu wojennego prowadziła w TVP z Bożeną Walter program muzyczny „Camerata”. W latach 1980 -1981 aktywna działaczka „Solidarności Radia i TV”, w stanie wojennym wyrzucona z TVP, internowana. W 1982 r. w podziemiu, zrealizowałyśmy wspólnie pierwszą kasetę muzyczną tzw. drugiego obiegu, zatytułowaną „Zielona wrona” . Znalazły się na niej piosenki internowanych, a rozpoczęła ona cykl publikacji audio Oficyny Fonograficznej NOWA. Po „okrągłym stole” Małgosia natychmiast włączyła się w organizację kampanii wyborczej kandydatów Komitetu Obywatelskiego w telewizyjnym „Studiu Solidarność”. Przeprowadzała wywiad, m.in. z Lechem Wałęsą. Po wygranych wyborach 4 czerwca 1989 r., wróciła do pracy w Redakcji Muzycznej TVP. Była redaktorem odpowiedzialnym i organizatorem koncertów symfonicznych i kameralnych, recitali, oper, baletów i festiwali. Do 2003 roku kierowała Redakcją Muzyczną TVP, później do 2009 r. prowadziła Redakcję Artystyczną.

Promowała muzykę polską za granicą. Od 1991 r., jako członek Grupy Muzycznej Eurowizji, odpowiadała za organizację 3 Konkursów Eurowizji w Polsce: Dla Młodych Muzyków, Dla Młodych Tancerzy. Współorganizowała udział polskich muzyków w konkursach zagranicznych w: Brukselii 1992 r., Bergen 2000 r., Londynie 2001r. Współorganizowała w ramach EBU międzynarodowe warsztaty produkcji programów muzycznych, festiwale Performing Arts and Artists of Poland, przygotowywane przez New York Public Library (w roku 1994 i 1996) oraz Festiwal of Polish Music and Arts – Uniwesytet Chicago 2000. Członek International Music Centrum (IMZ) z siedzibą w Wiedniu, współpracowała z ARTE w europejskiej transmisji „Wieczorów Chopinowskich”. Sprowadzała do TVP wybitne produkcje międzynarodowe, będąc jednocześnie czynnym dziennikarzem muzycznym.

Autorka scenariuszy muzycznych filmów dokumentalnych realizowanych w TVP. To m. in.: „XV Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina. Rafał Blechacz - Laureat I Nagrody.” (2005 r.) oraz film dokumentalny o Borysie Ejfmanie „Wieczny wędrowiec” (2000 r.).

Pod jej redakcją powstały takie spektakle telewizyjne jak „Halka” (1999 r), filmy: „Romantyzm wygnańców” (1997 r.) i „Chopin”. Była konsultantem muzycznym filmu „Holocaust. A music Memorial Film from Auschvitz”. Obraz zrealizowały: brytyjska BBC, we współpracy z kanadyjską CBC, niemiecką ZDF oraz TVP. Film powstał dla upamiętnienia 60. rocznicy wyzwolenia obozów Auschwitz/Birkenau (2005). Miała też swój udział w powstaniu filmu „Muzyka. Wojciech Kilar” (2003), była producentką opowieści o wybitnej polskiej kompozytorce - Grażynie Bacewicz „Dla ludzi zawsze mam twarz pogodną…Grażyna Bacewicz” (1999 r).

Jaką ją pamiętamy? Energiczną, z gorącym stosunkiem do każdej sprawy: zawodowej, publicznej czy prywatnej. Zyskiwała tym przyjaciół i wrogów. Jaka była? Najlepiej zilustruje to słowa Joanny Wojciechowicz, architektki, dziś mieszkającej w USA, internowanej w Gołdapi w stanie wojennym. Obie z Małgosią znalazły się w szpitalu, do którego przewożono internowane. Joasia na wiadomość o śmierci Małgosi napisała do mnie: „Czy wiesz, że kiedy przyjechałam do szpitala w Giżycku, 30-go kwietnia 1982 r., tego samego dnia dowiedziałam się, że mój syn Michał został aresztowany (miał 17 lat i był oskarżony o przygotowanie zamachu terrorystycznego). Następnego dnia zwolniono Małgosię z więzienia i wyrzucono ze szpitala. Małgosia jednak została, żeby być ze mną choć parę pierwszych dni. „Siedziała" prawie tydzień dłużej. W najgorszym momencie mojego życia zrobiła to dla mnie.”

Małgorzata Jedynak-Pietkiewicz zmarła 28 maja, po długiej i ciężkiej chorobie.

(Autorka: Janina Jankowska)

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy.