Parc Nacional d'Aigüestortes i Estany de Sant Maurici położony jest w samym sercu Pirenejów, na wysokości od 1200 m do nieco ponad 3000 m n.p.m. To jedyny park narodowy w Katalonii, będącej wspólnotą autonomiczną Hiszpanii. Charakteryzuje się występowaniem ostrych szczytów, skalistych grani, bujnych lasów i zielonych łąk, ale przede wszystkim wyróżnia się obecnością ponad 200 jezior oraz licznych rzek, jarów i mokradeł.
Estany de Monges, fot. Anita K.
Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.
W tym miejscu kończy się wspomniany Szlak Świstaka (oznaczony żółtym kolorem) i większość turystów nie decyduje się na dalszą wędrówkę. Polecam jednak spacer do Estany de Monges na północy lub Estanys de Tumeneia na północnym zachodzie. To tylko 4-5 km w obie strony więcej, a wrażenia są niesamowite - obcowanie z nieskażoną przyrodą w ciszy i spokoju, nie wspominając o wspaniałych ujęciach, jakie można uwiecznić na fotografiach.
Na wysokości 2247 m n.p.m. znajduje się jedno z piękniejszych w tym regionie jezior - Estany de Travessani. To jezioro pochodzenia polodowcowego ma powierzchnię 11,3 ha i maksymalną głębokość 32 m. Szlak mija je południowo-wschodnim brzegiem.
Nad Estany de Travessani położone jest dużo mniejsze jezioro - Estany Clot. Tym razem szlak prowadzi zachodnim brzegiem, co daje okazję wykonania przepięknych fotografii przedstawiających kamieniste zbocze odbijające się w szmaragdowej tafli jeziora.
Jak już wcześniej wspomniałam, część jezior w Parku Narodowym Aigüestortes i Estany de Sant Maurici ma charakter okresowy i późnym latem lub jesienią są one zazwyczaj wyschnięte. To zjawisko można też obserwować powyżej Estany Clot.
Jednym z ostatnich jezior przed dotarciem do celu wędrówki jest Estany de Mangades. Ma ono głębokość maksymalną 21 m i powierzchnię 8,4 ha. Znajduje się na wysokości 2379 m n.p.m.
Najwyżej położone na trasie - Estany de Monges, czyli Jezioro Mnichów, znajduje się na imponującej wysokości 2418 m n.p.m. Jego powierzchnia wynosi 15 ha, a głębokość maksymalna 51 m, czyli porównywalnie z Czarnym Stawem Gąsienicowym w Tatrach Wysokich, z tym że polskie jezioro położone jest na wysokości „tylko” 1624 m n.p.m.
Powrót odbywa się dokładnie tą samą trasą.
Katalońska część Pirenejów stwarza okazje nie tylko do górskich wędrówek, lecz także do zwiedzania zabytkowych kościołów, zamków czy opuszczonych miasteczek. Różnorodnych atrakcji jest całe mnóstwo - nic, tylko szukać na mapie i odkrywać te niezwykłe, przesiąknięte historią miejsca. W kolejnych artykułach zabiorę Was do krain dzikich i zapomnianych, gdzie przyroda wyparła człowieka już dziesiątki czy nawet setki lat temu.