dodano: 2013-09-02 02:49 | aktualizacja:
2013-09-02 06:35
autor: Łukasz Knapik |
źródło: Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji
Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.
Art. 43. ust. 1.
ustawy o radiofonii i telewizji stwierdza, że operator rozprowadzający program, z wyłączeniem podmiotu rozprowadzającego program w sposób cyfrowy drogą rozsiewczą naziemną w multipleksie, jest obowiązany do rozprowadzania programów:
TVP1,
TVP2, regionalnego programu telewizyjnego rozpowszechnianego przez
Telewizję Polską S.A.,
Polsat,
TVN,
TV4,
TV Puls.
W przypadku operatora rozprowadzającego programy w sieciach telekomunikacyjnych innych niż wykorzystywane do rozpowszechniania rozsiewczego naziemnego lub rozsiewczego satelitarnego obowiązek rozprowadzania regionalnego programu telewizyjnego dotyczy regionalnego programu telewizyjnego właściwego dla danego obszaru.
W celu usunięcia wątpliwości dotyczących wykonywania obowiązku rozprowadzania programów wymienionych w art. 43. ust. 1 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 roku
o radiofonii i telewizji oraz w związku z praktyką oferowania przez operatorów pakietów o różnej zawartości programowej a tym samym zróżnicowanych cenowo,
Krajowa Rada Radiofonii
i Telewizji (
KRRiT) w dniu 17 listopada 2011 roku zajęła stanowisko, w którym, poinformowała, że programy określone w art. 43. ust. 1 ustawy -
TVP1,
TVP2, regionalny program telewizyjny rozpowszechniany przez
Telewizję Polską S.A.,
Polsat,
TVN,
TV4 oraz
TV Puls - powinny być dostępne w każdym oferowanym przez operatora pakiecie.
Wskazano, że nie jest konieczne umieszczanie wymienionych wyżej programów w pakietach droższych lub pakietach tematycznych typu „premium” w przypadku, jeżeli możliwość nabycia tych pakietów jest uzależniona przez operatora od wcześniejszego nabycia przez abonenta pakietu tańszego (np. podstawowego) zawierającego programy określone w art. 43. ust. 1 ustawy.
Tekst stanowiska
KRRiT z dnia 17 listopada 2011 r. w sprawie interpretacji art. 43. ust 1
ustawy o radiofonii i telewizji jest dostępny na stronie:
http://www.krrit.gov.pl/krrit/stanowiska/2011/
Jednocześnie należy podkreślić, że
ustawa o radiofonii i telewizji nie nakłada na podmiot rozprowadzający programy telewizyjne obowiązku bezpłatnego oferowania jakichkolwiek usług - w tym bezpłatnego dostarczania programów określonych w art. 43. ust. 1
ustawy o radiofonii i telewizji. Nie nakazuje także wprowadzania do oferty wszystkich programów rozpowszechnianych w naziemnej telewizji cyfrowej. Nie określa technologii w jakiej ma być rozprowadzany program, a także nie ogranicza obowiązku rozprowadzania programów określonych w art. 43. ust. 1 ustawy jedynie do terenu, na którym program był dostępny w sposób analogowy naziemny w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 30 czerwca 2011 roku
o wdrożeniu naziemnej telewizji cyfrowej (Dz. U. Nr 153, poz. 903).
Pytania:
1. Czy jako operator podmiot miał trudności w uzyskaniu zgody nadawcy na rozprowadzanie programu objętego obowiązkiem wynikającym z art. 43. ust 1.?
2. Czy zasada must-carry powinna być utrzymana w dobie naziemnej TV cyfrowej, jeżeli tak w jakim kształcie? Jakie programy powinny być objęte zasadą?
3. Czy zasada powinna zostać rozszerzona o dodatkowe funkcjonalności np. EPG?
4. Czy zasadą transmisji obowiązkowej powinni być objęci wszyscy operatorzy, czy też tylko spełniający warunek określonej liczby użytkowników końcowych?
Odpowiedzi na powyższe pytania należy przesyłać drogą elektroniczną na adres:
[email protected] w terminie od 1 do 30 września 2013 roku.
Materiał chroniony prawem
autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy.