TCM w kwietniu

dodano: 2004-03-31 19:59
autor: Piotr Lewiński | źródło:

Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.

TEMAT MIESIĄCA: GWIAZDY kontra ZWYKŁE DZIEWCZYNY

„Jeśli szukasz porządnej dziewczyny... poszukaj w sąsiedztwie” (Joan Crawford)

Jakie cechy czynią z kobiety gwiazdę? Wysokie wymagania? Wyjątkowa atrakcyjność? Piękno i tajemnica? A może życie naznaczone tragedią, nieudane związki, które przekreśliła niewzruszona wiara w siebie? To tylko niektóre z cech, jakie charakteryzują prawdziwą Gwiazdę, kobietę, o której nie sposób zapomnieć i której wizerunek przywołuje już sam tytuł filmu, piosenka lub imię (ona nawet nie potrzebuje nazwiska!).

Jeszcze trudniejsza okazuje się jednak próba opisania zwykłej, porządnej dziewczyny – czy chodzi o jej klasyczny styl ubierania? Czy raczej jej bezinteresowność i wielkie serce? Jej zdecydowane „nie przed ślubem” ? Co czyni z niej całkowite przeciwieństwo gwiazdy?

Którą z nich wolałabyś być i który typ osobowości jest Ci bliższy? Aby to sprawdzić, włącz TCM, w każdą sobotę o 21:00, gdzie zobaczysz podwójny seans filmowy prezentujący oba typy kobiet...

SOBOTA, 3 KWIETNIA

GWIAZDA - VIVIEN LEIGH w Przeminęło z wiatrem

PRZEMINĘŁO Z WIATREM (Gone with the Wind) (1939) GODZ. 21:00
reż: Victor Fleming, Sam Wood, George Cukor
obsada: Vivien Leigh, Clark Gable, Leslie Howard, Olivia de Havilland, Hattie McDaniel, Butterfly McQueen, Everett Brown, Zack Williams

„Daj sobie spokój, Louis, żaden film o wojnie secesyjnej nie przyniósł pieniędzy” – Irving Thalberg do Louisa B. Mayera, 1936.

Przeminęło z wiatrem opowiada o dolach i niedolach pięknej dziewczyny
z Południa (Vivien Leigh). Tę niewinną, choć przebiegłą intrygantkę okoliczności pchają wciąż z jednych kłopotów w drugie. Mężczyźni jej życia to słaby, lecz bogaty marzyciel, Ashley (Leslie Howard) i lakoniczny Rhett Butler (Clark Gable).
W opartym na powieści Margaret Mitchell z czasów wojny secesyjnej Gone with The Wind wszystko jest wielkie; opowieść, postacie, plan, pasja i przytłaczający sukces. Dwuletnie poszukiwania odtwórczyni roli Scarlett O’Hary (w pierwszych szkicach powieści Mitchell Scarlett nazywała się Pansy O’Hara) rozpalały wyobraźnię publiczności. Rolę otrzymała stosunkowo mało znana Vivien Leigh, po tym jak przeprowadzono rozmowy z dwoma tysiącami aktorek, w tym
z hollywoodzkimi sławami, takimi jak Joan Crawford, Bette Davies i Carole Lombard.
Dzięki wspaniałej obsadzie, w tym wielu rolom oskarowym, i najefektowniejszym dekoracjom, jakie kiedykolwiek stworzono, włącznie ze słynną płonącą Atlantą, film okazał się wielkim sukcesem kasowym. Wszystko to mimo zmian reżyserów w toku zdjęć (George Cukor został zastąpiony przez Victora Fleminga, który przeżył załamanie i ostatecznie dzielił krzesło reżysera z Samem Woodem). Nad filmem pracowały tuziny scenarzystów – od Bena Hechta do F. Scotta Fitzgeralda. Film wywołał także kontrowersje, kiedy Clark Gable naruszył ścisły kodeks moralny epoki wypowiadając sławną kwestię „Szczerze mówiąc, kochanie, nic mnie to nie obchodzi”.
Oskary dla najlepszego filmu, najlepszej aktorki – Vivien Leigh, najlepszej scenografii, za zdjęcia, reżyserię, montaż, dla najlepszej aktorki drugoplanowej – Hattie McDaniel, za najlepszy scenariusz adaptowany, osiągnięcia techniczne w pionierskim wykorzystaniu sprzętu i za osiągnięcia w dziedzinie filmu barwnego.
Nominacje do Oskara dla najlepszego aktora - Clark Gable; za najlepsze efekty specjalne, muzykę, dźwięk i dla aktorki drugoplanowej – Olivia de Havilland.

GWIAZDA – LAUREN BACALL w Mieć i nie mieć

MIEC I NIE MIEĆ (To Have and Have Not) (1944) GODZ. 00:35
reż: Howard Hawks
obsada: Humphrey Bogart, Walter Brennan, Lauren Bacall, Hoagy Carmichael

Druga wojna światowa. Kapitan łodzi motorowej (Humphrey Bogart), pływającej w okolicach Martyniki, zostaje poproszony o przemycenie francuskiego bojownika ruchu oporu. Choć początkowo odmawia, daje się jednak przekonać pięknej kobiecie (Lauren Bacall).
Film powstał w wyniku kłótni reżysera Howarda Hawksa i pisarza Ernesta Hemingwaya. Hawks próbował przekonać Hemingwaya, że ten powinien mieszkać i tworzyć w Hollywood. Gdy pisarz odmówił, Hawks postanowił zrobić film na podstawie Mieć i nie mieć - najgorszej jego zdaniem książki Hemingwaya. Film zachował tytuł i głównego bohatera powieści, której fabuła została jednak zmieniona. Obok grającego główną rolę męską 45-letniego Humphreya Bogarta wystąpiła młoda, nieznana modelka z Nowego Jorku, 19-letnia Betty (Lauren) Bacall. Między Bogartem i Bacall zaiskrzyło zarówno na ekranie, jak i poza nim, a para znalazła się przed ołtarzem krótko po tym, jak film pojawił się w kinach. Reżyser Howard Hawks powiedział później, że Bogart zakochał się tak naprawdę w postaci Marie kreowanej przez Bacall, „dlatego musiała grać ją już do końca życia.”

SOBOTA, 10 KWIETNIA

GWIAZDA - GLENN CLOSE w Niebezpiecznych związkach

Dangerous Liaisons GODZ. 21:00

reż: Stephen Frears
obsada: Glenn Close, John Malkovich, Michelle Pfeiffer, Keanu Reeves, Uma Thurman

Rozgrywająca się w XVIII-wiecznej Francji opowieść o niemoralności. Pozbawiona skrupułów markiza de Merteuil (Glenn Close) i jej kochanek wicehrabia de Valmont (John Malkovich) dla zabawy manipulują życiem ludzi ze swego otoczenia. Zakładają się o cnotę świeżo poślubionej madame de Tourvel (Michelle Pfeiffer). Valmont zakłada się, że uda mu się ją uwieść, mimo iż jest ona kobietą cnotliwą.
Film jest adaptacją sztuki Les Liaisons Dangereuses Christophera Hamptona, opartej na słynnej powieści z XVIII wieku. Broadwayowska wersja sceniczna Les Liaisons Dangereuses miała swą premierę 30 kwietnia 1987 roku w Music Box Theatre, a obsadę stanowili członkowie Royal Shakespeare Company. Rolę wicehrabiego de Valmont odegrał Alan Rickman, który w tym samym roku stał się gwiazdą dzięki swemu pierwszemu filmowi Die Hard, w reżyserii Johna McTiernana. Oskary za najlepszą scenografię, kostiumy, najlepszy scenariusz adaptowany dla Christophera Hamptona.
Nominacje do Oskara dla najlepszej aktorki – Glenn Close, najlepszej aktorki drugoplanowej – Michelle Pfeiffer, za muzykę i najlepszy film.

GWIAZDA – SUE LYONS w Lolicie

LOLITA (1962) – WERSJA Z NAPISAMI GODZ. 23:00

reż: Stanley Kubrick
obsada: James Mason, Sue Lyon, Peter Sellers, Shelley Winters, Marianne Stone, Diana Decher

Zaprawiona gorzką ironią, poruszająca historia profesora (James Mason), w średnim wieku, który darzy obsesyjnym uczuciem swoją pasierbicę, nastoletnią Lolitę (Sue Lyon). Gdy matka dziewczyny (Shelley Winters) ginie w wypadku, profesor i Lolita wyruszają w dziwaczną podróż po Ameryce,
a w ślad za nimi podąża perwersyjne alter ego profesora.

Vladimir Nabokov napisał scenariusz na podstawie swej kontrowersyjnej powieści. Zarówno Noel Coward, jak i Laurence Olivier odrzucili propozycję zagrania Humberta Humberta. Główną rolę zamierzano początkowo powierzyć Tuesday Weld, dostała ją jednak Sue Lyon, głównie dzięki temu, że była wystarczająco rozwinięta fizycznie – cenzura nie chciała zgodzić się na to, żeby mniej dojrzała aktorka zagrała seksualnie aktywną czternastolatkę. Kubrick musiał zmienić wiek filmowej Lolity – bohaterka powieści Nabokova miała 12 lat. Sam Stanley Kubrick wystąpił w swoim filmie w roli policjanta. Słynne okulary słoneczne Lolity ze szkłami w kształcie serc pojawiły się tylko na zdjęciach reklamowych, zrobionych przez Berta Sterna. W filmie Lolita nosi zwyczajne ciemne okulary.

SOBOTA, 17 KWIETNIA

ZWYKŁA DZIEWCZYNA - INGRID BERGMAN w Casablance

CASABLANCA (1942) GODZ. 21:00
reż: Michael Curtiz
obsada: Humphrey Bogart, Ingrid Bergman, Dooley Wilson, Peter Lorre, Claude Rains, Sydney Greenstreet, Conrad Veidt, Marcel Dalio, Paul Henried

Życie cynicznego właściciela nocnego klubu w Casablance, do której masowo napływają uciekający przed nazistowskim reżimem emigranci, ulega radykalnej zmianie, gdy na horyzoncie pojawia się dawna ukochana wraz z mężem.
Film zrealizowano na podstawie niepublikowanej sztuki pt. ‘Everybody goes to Rick’s’ autorstwa Murraya Burnetta i Joan Alison. Nagrodzono go Oscarem dla Najlepszego filmu, otrzymał statuetki za Reżyserię i Scenariusz oraz nominacje dla Najlepszego aktora - Humphreya Bogarta, za Najlepsze Zdjęcia, Montaż, Muzykę oraz dla Najlepszego aktora drugoplanowego: Claude’a Rainsa. Rola w tym filmie zmieniła Humphreya Bogarta, obsadzanego zazwyczaj w rolach twardych facetów, w romantycznego bohatera.
Ingrid Bergman i Bogart nigdy więcej nie pracowali razem. Dooley Wilson, który zagrał pianistę – Sama - w rzeczywistości był perkusistą, a na pianinie grał poza ekranem muzyk z wytwórni Warner Bros. Film kręcono trochę z marszu, scenariusz powstawał w trakcie zdjęć, przez co Bergman narzekała, że nie wie, w kim powinna być zakochana jej bohaterka. Co do słynnej kwestii: „Zagraj to jeszcze raz, Sam”, w rzeczywistości brzmiała ona: „Zagraj to Sam, jeśli ona potrafi to znieść, zniosę to i ja.”

ZWYKŁA DZIEWCZYNA – LESLIE CARON w filmie Amerykanin w Paryżu

AMERYKANIN W PARYŻU (An American In Paris) (1951) GODZ. 22:45

reż: Vincente Minnelli
obsada: Gene Kelly, Leslie Caron, Oscar Levant, Nina Foch, Georges Guetary

Gene Kelly gra amerykańskiego żołnierza, który po wojnie próbuje zaistnieć
w Paryżu jako artysta. Odrzuca on względy starszej, bogatej wdowy, ulegając wdziękom młodej tancerki, po czym staje wobec dylematu, dowiadując się, że jest ona zaręczona z jego najlepszym przyjacielem.
Muzykę do filmu zaczerpnięto z bogatego repertuaru George’a i Iry Gershwin, od jednej z pierwszych ich piosenek - I’ll Build a Stairway to the Sky (1922) aż po ostatnią - Love is Here to Stay (1937). Gdy w trakcie kręcenia filmu Cyd Charisse dowiedziała się, że jest w ciąży, zastąpiła ją Leslie Caron. Po zagraniu w tym filmie Gene Kelly otrzymał honorowego Oscara. Obraz zgarnął również statuetki za Najlepszy film, Najlepszą scenografię, Najlepsze kostiumy, Zdjęcia, Muzykę oraz Najlepszą historię i scenariusz. Otrzymał też nominacje w kategoriach Najlepszy reżyser i Najlepszy montaż.

SOBOTA, 24 KWIETNIA

GWIAZDA KONTRA ZWYKŁA DZIEWCZYNA – GERALDINE CHAPLIN kontra JULIE CHRISTIE

DOKTOR ŻYWAGO (Doctor Zhivago) (1965) GODZ. 21:00

reż: David Lean
obsada: Omar Sharif, Julie Christie, Tom Courtenay, Alec Guinness, Geraldine Chaplin, Rod Steiger

Rewolucja Rosyjska wywarła głęboki wpływ na życie poety dysydenta, doktora Jurija Żywago oraz Łary. Bohaterowie spotykają się na tle rozwijających się wokół nich wielkich wydarzeń historycznych. Historia przywołana jest na zasadzie retrospekcji,
w momencie gdy policja przesłuchuje dziewczynę, która jest prawdopodobnie córką Łary i Jurija.
Pełna rozmachu scenografia, opowieść o niezwykłym romansie i skrupulatna reżyseria artystyczna – to filmowa wersja epopei Borisa Pasternaka, laureata Literackiej Nagrody Nobla, (książka znalazła się w Związku Radzieckim na liście dzieł zakazanych). Napiętnowany przez krytyków jako „pocztówkowy wizerunek” rewolucji rosyjskiej, film spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem widowni.
David Lean w tym samym czasie ukończył równie epicką opowieść Lawrence of Arabia. Zdjęcia do filmu Doktor Żywago kręcone były głównie w Hiszpanii
i Finlandii , a film zdobył aż pięć Oskarów®.
Maurice Jarre, który skomponował muzykę do filmu, zdobył ogromną popularność dzięki niezapomnianej melodii zatytułowanej Lara’s Theme. Po skromnej premierze, film stopniowo zyskiwał rozgłos i w rezultacie stał się jedną
z najbardziej dochodowych produkcji MGM.

GWIAZDA KONTRA ZWYKŁA DZIEWCZYNA – DEBBIE REYNOLDS kontra JEAN HAGEN

DESZCZOWA PIOSENKA (Singin’ in the Rain) (1952) GODZ. 00:10
reż: Stanley Donen
obsada: Gene Kelly, Donald O’Connor, Debbie Reynolds, Cyd Charisse, Millard Mitchell, Jean Hagen, Rita Moreno, Douglas Fowley

Pełna fantazji satyra na Hollywood lat dwudziestych, przedstawiająca parodie stylu choreograficznego Busby Berkeley i układy taneczne, będące mieszanką Charlestona, Black Bottom i baletu.
Zwariowany perkalowy welon Cyd Charisse, długości 25 stóp, powiewał na wietrze dzięki pracy trzech silników samolotowych. Problemy stwarzał także fakt, że przez prześwitujący materiał było widać więcej, niż nakazywała przyzwoitość. Gene Kelly tańczył przy dźwiękach piosenki tytułowej z gorączką 39 stopni,
a deszcz w postaci wody z mlekiem sprawił, że jego wełniany garnitur skurczył się. Scenariusz musiał zostać dopasowany do tekstów piosenek, ponieważ zostały one napisane wcześniej.
Z wyjątkiem dwóch piosenek, Arthur Freed i Nacio Herb Brown byli autorami wszystkich pozostałych utworów. Rola Cosmo została wstępnie napisana z myslą o Oscarze Levancie, ale ostatecznie uwieczniona została przez Donalda O’Connora. Niektóre kostiumy z filmu zostały później użyte do filmu Deep in My Heart (1954).

WYBÓR TCM

NIEDZIELA, 18 KWIETNIA

PIESKIE POPOŁUDNIE (Dog Day Afternoon) (1975) GODZ. 21:00

reż: Sidney Lumet
obsada: Al Pacino, John Cazale, Chris Sarandon

Film opowiada opartą na prawdziwych wydarzeniach historię nietypowego napadu na bank, podjętą przez pewnego nowojorczyka. Ponieważ jego wspólnik (John Cazale) jest dosyć nierozgarnięty, wszystko idzie fatalnie. W nadziei na zdobycie pieniędzy na operację zmiany płci dla swego kochanka (Chris Sarandon), Sonny (Al Pacino) wpada w niespodziewany wir wydarzeń. Trafia
w samo centrum dwudniowego cyrku, jaki w mediach rozpętują FBI i policja.
Po raz drugi współpraca Pacino i Lumeta dała olśniewające rezultaty (ich pierwszym triumfem było Serpico z 1973 roku). Zachowali idealną równowagę pomiędzy dreszczykiem, przemocą i humorem. Dzięki tej dynamicznej współpracy oraz nagrodzonemu Oskarem scenariuszowi Franka Piersona, Pieskie popołudnie wciąż pozostaje jednym z najlepszych i najbardziej prowokujących dzieł Hollywoodu. Ta kontrowersyjna i oryginalna historia okazała się ogromnym sukcesem kasowym. Widzowie natychmiast poczuli więź z antybohaterem Sonnym, kreowanym przez Pacino. Rola ta zapewniła mu czwartą nominację do Oskara (przegrał z Jackiem Nicholsonem, nagrodzonym za Lot nad kukułczym gniazdem).
Łącznie film nominowany został w kategoriach „Najlepszy film”, „Najlepszy aktor” (Al Pacino), „Najlepszy aktor drugoplanowy” (Chris Sarandon), „Najlepsza reżyseria” (Sidney Lumet), montaż. Oskara dostał Frank Pierson za scenariusz.
W rzeczywistości grany przez Pacino Sonny Wortzik odsiadywał dwudziestoletni wyrok w więzieniu federalnym. Rola Sala (John Cazale) pierwotnie miała być odtwarzana, zgodnie z rzeczywistością, przez czternastolatka.
Zdobywca nagrody Oscara® w kategorii: Najlepszy scenariusz (Frank Pierson), nominacje do nagrody Oscara® w kategorii: Najlepszy film, Najlepszy aktor (Al Pacino) Najlepszy aktor drugoplanowy - Chris Sarandon, Najlepszy reżyser (Sidney Lumet), Najlepszy montaż

NIEDZIELA, 25 KWIETNIA

BEZ PRZEBACZENIA (Unforgiven) (1992) GODZ. 21:00

reż: Clint Eastwood
obsada: Clint Eastwood, Gene Hackman, Morgan Freeman, Richard Harris

Western o byłym rewolwerowcu (Clint Eastwood), który wraca do dawnego rzemiosła. Zostaje on wynajęty, by dokonać zemsty na pewnym mężczyźnie. William wchodzi jednak w konflikt z Little Bill Dagettem (Gene Hackmann) – sadystycznym, szeryfem, który zajmując się wprowadzaniem w życie prawa
o posiadaniu broni, staje się jednocześnie sędzią i katem.
Początkowo film miał nosić tytuł The William Munny Killings. Scenariusz krążył po Hollywood przez prawie 20 lat, w ciągu których Gene Hackmann zdążył go przeczytać i odrzucić i dopiero Clint Eastwood (który wcześniej kupił scenariusz) przekonał go do zagrania roli. Doskonale nakręcony przez Jacka N. Greena obraz otrzymał Oscary dla Najlepszego filmu, Najlepszego aktora drugoplanowego, Najlepszego reżysera oraz za Najlepszy montaż, stając się jednym z trzech westernów, które spotkało podobne wyróżnienie. Pozostałe dwa to: Tańczący
z wilkami (1990) i Cimarron (1931). Eastwood zadedykował film dwóm reżyserom, z którymi wcześniej współpracował – twórcy spaghetti-westernów Sergio Leone oraz Don Siegelowi.
Autorem ścieżki dźwiękowej był wprawdzie Lennie Niehaus, jednak temat przewodni filmu napisał Clint Eastwood - wielki miłośnik jazzu.
Richard Harris oglądał właśnie High Plains Drifter (1972) w telewizji, kiedy Clint Eastwood zadzwonił, by zaproponować mu rolę Boba Anglika.

PREMIERY TCM !!!

KOLACJA O ÓSMEJ (Dinner at Eight)
6 KWIETNIA GODZ. 21:00

reż: George Cukor
obsada: Marie Dressler, John Barrymore, Wallace Beery, Jean Harlow, Lionel Barrymore, Lee Tracy

Należące do nowojorskiej śmietanki małżeństwo – Millicent (Billie Burke) i Oliver (Lionel Barrymore) Jordanowie wydają wystawną kolację, a wśród zaproszonych gości znajduje się zamożny Dan Packard (Wallace Beery), jego żona Kitty (Jean Harlow) i tracący na popularności aktor Larry Renault (John Barrymore), który potajemnie spotyka się z Paulą (Madge Evans), zaręczoną córką państwa domu. Ukryte zamiary uczestników przyjęcia sprawią, że wieczór będzie zajmujący.
Grę doborowej obsady aktorów „niemej epoki” reżyserował George Cukor, usiłując powtórzyć sukces wielkiego przeboju, jakim rok wcześniej okazał się Grand Hotel (1932). John Barrymore parodiuje tu samego siebie, grając popijającego, więdnącego gwiazdora. Mimo że oparty na broadwayowskiej sztuce Edny Ferber i George’a S. Kaufmana film stał się sukcesem kasowym, nie udało mu się zdobyć nominacji do Oscara.

TRZEWIKI RYBAKA (Shoes of the Fisherman) GODZ. 21:00
12 KWIETNIA

reż: Michael Anderson
obsada: Anthony Quinn, Oskar Werner, Laurence Olivier, David Janssen, Barbara Jefford, Leo McKern

Świat pogrążony jest w kryzysie. Rosyjski ksiądz katolicki (Anthony Quinn), przetrzymywany jako więzień polityczny na Syberii, zostaje zwolniony i wysłany do Watykanu z zadaniem uzyskania przychylności dla Rosji. Świadomy swojego wpływu papież przyznaje mu tytuł kardynała. Gdy po śmierci papieża Rosjanin zostaje niespodziewanie wyniesiony do godności głowy Kościoła, wie o swojej nowej roli wystarczająco dużo, by móc złożyć targanemu konfliktami światu sensacyjną propozycję.

SZERYF JAKE WADE (The Law and Jake Wade)
13 KWIETNIA GODZ. 21:00

reż: John Sturges
obsada: Robert Taylor, Richard Widmark, Patricia Owens, Robert Middleton, Henry Silva, DeForest Kelly

Osadzona w realiach Dzikiego Zachodu opowieść o tym, jak przywódca gangu napadającego na banki zaczyna terroryzować dawnego kompana a obecnego szeryfa miasteczka, któremu rzekomo udało się ukryć łupy pochodzące
z dokonanego przed laty skoku. Gang porywa szeryfa, po czym próbuje zmusić go do wyjawienia miejsca, w którym znajdują się skradzione pieniądze.
Oparte na książce Marvina H. Alberta o tym samym tytule.

PRZEZ PACYFIK
20 KWIETNIA GODZ. 21:00

reż: John Huston
obsada: Humphrey Bogart, Mary Astor, Sydney Greenstreet, Victor Sen Yung, Keye Luke, Kam Tong, Richard Loo

Trzymający w napięciu film szpiegowski z czasów II wojny światowej, w którym ponownie spotykają się gwiazdy Sokoła maltańskiego - Bogart, Astor
i Greenstreet. Tuż przed atakiem na Pearl Harbour Rick Leland (Bogart) dostaje karne zwolnienie z armii amerykańskiej, wraz z zadaniem śledzenia człowieka, podejrzanego o szpiegostwo na rzecz wroga. W czasie rejsu przez ocean odkrywa plan wysadzenia Kanału Panamskiego, prowadząc jednocześnie nieustanne potyczki słowne z Greenstreetem i romansując z powabną Mary Astor.

LUDZIE W HOTELU (Grand Hotel)
27 KWIETNIA GODZ. 21:00

reż: Edmund Goulding
obsada: Greta Garbo, John Barrymore, Joan Crawford, Wallace Beery, Lionel Barrymore, Lewis Stone

Nagrodzony Oscarem® klasyczny dramat wytwórni MGM opowiada o grupie gości luksusowego hotelu, których losy splatają się w Berlinie lat międzywojennych. Wśród kreowanych przez znakomitą obsadę postaci znalazła się m.in. samotna balerina, złodziej klejnotów, ambitna stenografka, zatwardziały przemysłowiec oraz umierający księgowy, który ma ochotę po raz ostatni zaszaleć.
Obraz został uhonorowany Nagrodą Akademii w kategorii Najlepszy film. Jego fabułę wykorzystano ponownie w filmach Hotel Berlin i Weekend at the Waldorf. Jedną z adaptacji filmu był również wystawiony na Broadwayu musical.

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy.