Vu+ Duo - Twin HD PVR na OS Linux

dodano: 2011-02-15 17:36 | aktualizacja: 2011-02-15 17:48
autor: Konrad Dąbek | źródło: SAT Kurier 9/2010

Dzięki uprzejmości firmy Hevex z Myślenic, do testów trafił bardziej zaawansowany model z rodziny odbiorników Vu+ - Duo. Jest to dwugłowicowy odbiornik HD z oprogramowaniem opartym o system operacyjny Linux. Oprócz niego, na rynku spotykana jest wersja z jedną głowicą (Solo). Vu+ to produkt koreański, firmuje go Marusys Co. Ltd. Nazwa zapewne wiele nie mówi, ale wbrew pozorom odbiorniki tej firmy są stosunkowo szeroko rozpowszechnione w Europie, ponieważ Marusys Co. Ltd produkuje sprzęt dla Kathrein’a. Widać, że pewne rozwiązania obecne w sprzęcie przygotowywanym dla Kathreina trafiły także do Vu+.

Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.

WYGLĄD I WYPOSAŻENIE

Odbiornik dostarczany jest w pudełku z ekologicznego kartonu. Z podobnego papieru wykonana jest instrukcja obsługi, która w egzemplarzu testowym była dostępna wyłącznie po angielsku. Oprócz tego, w zestawie znajdują się: kabel sieciowy, HDMI i SATA wraz z mocowaniami do HDD (odbiornik pozwala na instalację dysku twardego wewnątrz obudowy).

Vu+ Duo jest koloru czarnego i dostarczany jest ze zgrabnym pilotem w kolorze czarnym lub białym. W odbiorniku na panelu przednim umieszczono klawisz OK w formie pokrętła, wyświetlacz VFD pokazujący nazwę funkcji lub kanału (co ważne – obecnie wspiera polskie znaki) i klapkę, za którą umieszczono port USB, dwa czytniki kart (wspierają oficjalnie systemy Conax i Xcrypt) i dwa gniazda CI.

Na ścianie tylnej znajdują się: wejścia sygnału obydwu głowic (bez przelotek), optyczne wyjście cyfrowej fonii S/PDiF, 6x RCA (Video, Audio L+P, component YPbPr), 2x SCART, e-SATA, HDMI, 2x USB, porty Ethernet i RS-232 oraz gniazdo zasilania z wyłącznikiem mechanicznym.

Wspomniany pilot jest bardzo wygodny, klawisze są solidne i dobrze reagują na wciskanie. Dodatkowo nie ma konieczności perfekcyjnego kierowania RCU w stronę odbiornika – zasięg działania pilota jest duży.

INSTALACJA

Aby uzyskać pełne możliwości odbiornika, zalecane jest dostarczenie mu dwóch niezależnych sygnałów z anteny satelitarnej (np.: z konwertera typu Twin lub Monoblock Twin) oraz instalacja wewnątrz obudowy dysku twardego (umożliwi nagrywanie).
Przy pierwszym uruchomieniu zostajemy powitani logo Vu+, a po chwili pojawia się kreator świetnie znany użytkownikom, którzy mieli już wcześniej kontakt z odbiornikami na OS Linux. Jest to przewodnik oprogramowania Enigma 2. Odbiornik testowano na oryginalnym image z 16 sierpnia br. (wersja 5.1).

Pierwszy ekran to wybór wersji językowej OSD. Oprócz polskiej, dostępnych jest aż 28 innych. Następnie pojawia się powitanie i wybór konfiguracji głowic odbiornika. W Vu+ Solo sytuacja jest prosta, bo mamy tylko jedną głowicę. W modelu Duo do wyboru są następujące stany tunera: nieskonfigurowany, prosty (dla każdej głowicy z osobna wskazujemy tryb DiSEqC: brak, Toneburst, DiSEqC A/B, DiSEqC A/B/C/D lub pozycjoner i w zależności od dokonanego wyboru określamy porty, satelity, stan funkcji 22 kHz i kilka pomniejszych opcji), za pomocą pętli (zakłada użycie jednego przewodu) i równy (zakłada identyczną konfigurację obydwu głowic i pozwala na ustawienie tylko jednej z nich). Podczas testów prawidłowa konfiguracja dla redakcyjnej instalacji antenowej to było: DiSEqC A/B (Hot Bird/Astra) dla głowicy A i „równy” dla głowicy B. Następnie odbiornik proponuje załadowanie domyślnej listy kanałów, a na koniec aktywację funkcji blokady rodzicielskiej. Po zatwierdzeniu, jeśli zdecydowaliśmy się na załadowanie gotowej listy, to zostanie ona wyświetlona. Fabrycznie ulubione są przygotowane pod rynek niemiecki, ale w pamięci wyszukane są wszystkie serwisy z 13°E i 19,2°E, więc nie ma najmniejszego problemu, aby poustawiać sobie ulubione wg własnego upodobania.

KONFIGURACJA

Jak w każdym szanującym się odbiorniku z OS opartym o system Linux, menu ekranowe w Vu+ jest niezwykle rozbudowane i skonfigurować można niemal każdy najdrobniejszy szczegół w pracy odbiornika. Przed przejściem do dogłębnej analizy funkcji należy dodać, iż opisujemy opcje pojawiające się przy wskazaniu trybu konfiguracji jako „Ekspert”. Standardowo odbiornik jest w trybie pośrednim, a dodatkowo można wskazać tryb uproszczony. Wtedy jednak pozbawimy się dostępu do szeregu opcji, które zostaną po prostu ukryte.

Menu główne jest podzielone na siedem elementów. Odtwarzacz jak sama nazwa wskazuje odpowiada za dostęp do nagrań i plików multimedialnych zlokalizowanych na HDD lub pamięciach podłączanych przez USB. Co ważne – ma możliwość tworzenia playlist i ich zapisywania, więc możemy tworzyć całe listy klipów, które odbiornik wyświetli w określonej przez nas kolejności.

Timer pozwala na programowanie zdarzeń do zapisu lub zmiany kanału o określonym czasie. Może to być pozycja jednorazowa, lub powtarzana codziennie, co tydzień, od poniedziałku do piątku lub w wybrane dni tygodnia. Przy zapisie można wskazać lokalizację (katalog na HDD lub urządzeniu przenośnym), natomiast w każdym przypadku da się wskazać, co odbiornik ma zrobić po zakończeniu zdarzenia (nic, czuwanie, głębokie czuwanie).

VCR Scart uruchamia przekaz obrazu i dźwięku dostarczonego do odbiornika ze złącza VCR Scart.
Menu Informacje ma charakter diagnostyczny. Wyświetla dane dotyczące aktualnie wybranego kanału (szczegółowe – z PID-ami) oraz o samym odbiorniku (wersja oprogramowania, wykryte głowice i dysk).

Opcja Pluginy odpowiada za zainstalowane dodatki. Fabrycznie są dwa: Odtwarzacz Zdjęć i MediaScanner. Zielony klawisz łączy z Internetem i pobiera listę wszystkich dostępnych dodatków. W tej chwili jest ich ok. 90 plus dodatkowe przykładowe projekty dla osób, które interesują się programowaniem (jest możliwość tworzenia własnych rozszerzeń).

Ostatnią opcją w menu głównym jest Czuwanie/Restart, gdzie do wyboru są: wyłącznik czasowy z opcją samodzielnego wprowadzania interwału czasowego, czuwanie, restart, restart GUI i głębokie czuwanie), ale przed tą opcją jest Konfiguracja – najbardziej rozbudowana, wielopoziomowa część menu głównego. W trybie Ekspert konfiguracja jest tak zaawansowana, że w instrukcji rozrysowano mapę menu.

W menu Konfiguracja znajduje się pięć podkategorii gromadzących dalsze opcje. Na początku znajduje się Szukanie serwisów, wewnątrz którego mamy: Konfigurację tunera (możliwości są takie, jak przy procesie Instalacji), Standardowa lista serwisów (jak przy Instalacji pobiera gotową listę), Automatyczne skanowanie (jeśli głowice są skonfigurowane niezależnie i mają dostęp do różnych pozycji satelitarnych, to skanowanie należy wykonać osobno, możliwe jest wyczyszczenie obecnego układu serwisów przed zapisaniem nowych wyników), a także Ręczne skanowanie (jeden transponder, satelita lub wybrane skonfigurowane uprzednio pozycje sat, przy jednej częstotliwości odbiornik prosi o wprowadzenie bardzo szczegółowych parametrów, ale w praktyce na wiele z nich jest automatyka, więc ich ustawienie nie ma w niektórych przypadkach znaczenia, ale ucieszy to DX-erów).

Kolejną opcją w menu Konfiguracja jest System, gdzie jest 11 podkategorii. Język odpowiada za wersję OSD, Konfiguracja to zbiór ponad 30 opcji, w tym m.in. wspomniany tryb konfiguracji, margines nagrywania, wyświetlanie długości nagrań na liście, pokazywanie paska informacyjnego na moment przy zmianie pozycji programowej, prędkości przewijania, priorytet głowic, limit znaków w nazwach plików z nagraniami i wiele pomniejszych, Strefa czasu pozwala na wskazanie przesunięcia względem GMT, Ustawienia A/V pozwalają na określenie formatu kolorów (CVBS, RGB lub S-Video), formatu obrazu (co ciekawe jest rzadko spotykany 16:10 w trybie Pan&Scan), system TV (PAL, NTSC, Multinorm) i kilka pomniejszych opcji (m.in.: opóźnienia fonii AC3, PCM, aktywacja Downmix AC3), Dysk twardy zawiera opcję Inicjalizacji (formatowanie), sprawdzenie systemu plików i czuwania HDD po określonym czasie bezczynności, Ustawienia OLED odpowiadają za konfigurację jasności wyświetlacza (osobno podczas pracy i na czuwaniu), Sieć gromadzi ustawienia związanie z połączeniem internetowym (ustawienia, test połączenia i restart sieci), Klawiatura to jedynie ustawienie mapowania klawiszy, Ścieżki nagrywania to konfiguracja preferowanych katalogów na HDD lub pamięci, gdzie nastąpi zapis (osobno może być wskazane miejsce dla zapisu z timera, szybkiego nagrywania uruchamianego prosto z pilota oraz dla funkcji timeshift), menu Skiny pozwala na wybór tematu graficznego dla OSD (odbiorniki na OS Linux przeważnie pozwalają na coś takiego, zmienia to kompletnie grafikę ekranową, możliwe jest tworzenie własnych skinów lub pobieranie gotowych z sieci, odbiornik ma autorską skórkę przygotowaną specjalnie przez team Vu+), a Fan Control to ustawienia wbudowanego wentylatora (można określić czas pracy i czas spoczynku).

Wracając do menu Konfiguracja mamy jeszcze: Moduł Dostępu (informacje na temat umieszczonych CI z opcją ich restartu), Kontrolę Rodzicielską (można zablokować osobno ustawienia i osobno serwisy, różnymi kodami, możliwe jest odwrócenie działania blokady – tylko wybrane serwisy będą dostępne, a pozostałe nie) i Ustawienia fabryczne.

NAGRYWANIE

Odbiornik jest sprzedawany bez dysku twardego, ale bezproblemowo można go wbudować. Producent dostarcza niezbędne szyny wraz ze śrubami. Może to być HDD 2,5’’ lub 3,5’’ SATA (podczas testów wykorzystano HDD 3,5’’ Seagate Barracuda 7200.11 o pojemności 500 GB). Po jego montażu w obudowie należy dokonać jego Inicjalizacji – HDD zostanie sformatowany, przy czym użyty zostanie system plików typowy dla OS Linux. Wyjęcie HDD i próba jego podłączenia do komputera z OS Windows bez odpowiedniego dodatku spowoduje, że system go nie wykryje. Oczywiście nie ma konieczności jego wyjmowania, aby przenieść nagrania – bez trudu można połączyć się choćby przez FTP, jeśli tylko odbiornik mamy w sieci lokalnej.

Ciekawie wygląda kwestia samego nagrywania. Jeśli podłączyliśmy dwa przewody z sygnałem i poprawnie skonfigurowaliśmy odbiornik, to możemy nagrywać kanały z dwóch częstotliwości jednocześnie. Jeśli wykorzystamy ten limit, to na liście serwisy, na które da się przełączyć, są oznaczone białą czcionką (po zaznaczeniu). Podczas testów nie zauważono jednak limitu ilości nagrywanych jednocześnie serwisów. Uruchomiono zapis 10 kanałów FTA SD i... nagrało się 5. Reszta to były puste pliki. Można nagrywać jednocześnie dwa razy ten sam kanał od różnych miejsc – odbiornik nie ma nic przeciwko. Co więcej – podczas tych wszystkich kombinacji w ogóle nie było wyczuwalne obciążenie odbiornika – pracował nadal szybko i płynnie. Łatwo przerywać zapis – nie trzeba wracać na nagrywany serwis – wybieramy przycisk zapisu na pilocie i z menu wybieramy pierwszą opcję, a następnie wskazujemy, które nagranie ma zostać przerwane.

Kolejną próbę przeprowadzono na kodowanych kanałach HD, korzystając z modułu CAM Cyfrowego Polsatu. Jest on jednostrumieniowy, czyli nie pozwala na zdekodowanie niczego innego w trakcie zapisu. W tym momencie istotna staje się jedna z opcji, które były w konfiguracji, określająca, czy nagrywanie ma priorytet. Jeśli ma (domyślnie – tak), to wtedy po zmianie kanału na inny kodowany, nawet z tej samej częstotliwości, obraz się nie pojawi. Moduł będzie zajęty dekodowaniem kanału nagrywanego (do którego można wrócić i go oglądać). Jeśli zmienimy ustawienie priorytetu, to w efekcie uda się zmienić kanał, ale nagranie będzie częściowo odkodowane, a częściowo nie. Na oryginalnym oprogramowaniu nie ma możliwości dekodowania nagrania zakodowanego. Jeśli spróbujemy nagrać kanał kodowany lub w trakcie wyjmiemy kartę/moduł, to nagranie będzie nie do odtworzenia.

Oprócz zapisu, odbiornik wspiera także przesunięcie czasowe. Nie jest ono aktywowane automatycznie po zmianie kanału, a uruchamiamy je ręcznie pauzując oglądany kanał. Następnie do oglądania można wrócić, a także podobnie jak w normalnych nagraniach – przewijać materiał z różnymi prędkościami.

Z poziomu listy nagrań można kasować pliki, zmieniać sortowanie listy i styl wyświetlania.

WSPÓŁPRACA Z KARTAMI I MODUŁAMI CI

W tym zakresie odbiornik nie punktuje. W czytniku wg instrukcji obsługi mają działać karty Conax i Xcrypt, ale karta Telewizji na Kartę nie zadziałała. Nie widać także jakichkolwiek opcji pozwalających nawet na wyświetlenie informacji o umieszczonych kartach. AstonCrypt v2.23 z kartą CYFRY+ oraz oryginalny moduł CANAL+ HD zacinały się na kanałach HD. Moduł Cyfrowego Polsatu działał prawidłowo, a przynajmniej podczas testów nie udało się zaobserwować na oryginalnym oprogramowaniu żadnych anomalii. Nie uruchomiły się: PowerCAM Pro, TechniSat TechniCrypt VA. DiabloCAM 2 z oprogramowaniem Transformer oraz Viaccess Smit i kartą Private Spice zadziałały, a Telewizję na Kartę udało się uruchomić przez CI Conax Maximum. Wystartował także nietypowy moduł DRE-Crypt z kanałami Penthouse HD z satelity EuroBird 9A (9°E). Na alternatywnych wersjach oprogramowania jest dużo lepiej, bo z modułów AstonCrypt v2.23 współpracuje z odbiornikiem poprawnie, a dodatkowo najpopularniejsze modyfikacje oprogramowania dostępne w sieci mają już załadowany stosowny „cam” pozwalający na działanie w czytnikach kart w różnych systemach CA. Niektóre wersje alternatywne mają jednak problemy z dolną kieszenią CI – trzeba mieć to na uwadze przy ewentualnej zmianie oprogramowania.

UŻYTKOWANIE

Odbiornik sprawuje się świetnie. Działa pewnie, szybko i stabilnie, jak wspomniano wcześniej nawet obciążenie w postaci nagrywania wielu serwisów jednocześnie mu nie przeszkadza – nie ma żadnego zauważalnego spadku wydajności. OSD na komendy z pilota reaguje szybko.

Złącza USB, w które jest wyposażony Vu+ mogą być wykorzystane na różne sposoby – zgodnie z informacjami od producenta wspierane są wybrane tunery DVB-T oraz karty WiFi, co może znacznie poszerzyć możliwości odbiornika.
Wsparcie EPG jest przygotowane perfekcyjnie dla polskiego rynku. Dla CYFRY+ pobierane jest pełne 7 dni ramówki (choć ściągnięcie wszystkich danych może trochę trwać) z polskimi znakami. Cyfrowy Polsat posiada ramówkę obejmującą pozycje do końca bieżącego dnia, także z kompletem znaków. EPG wspiera wyszukiwanie podobnych pozycji, można także dodawać szybko nowe zdarzenia dla timera.

Teletekst także radzi sobie z wyświetlaniem znaków, jest bardzo rozbudowany i to dodatek świetnie znany użytkownikom odbiorników na OS Linux – TuxText.

Napisy są wyświetlane w wersji z teletekstu lub w standardzie DVB – dla CANAL+ nie ma z tym żadnych problemów.
Z innych funkcji wartych odnotowania dość ciekawie rozwiązana jest opcja „recall”, czyli powrotu do ostatnio oglądanego kanału. Dzięki stosownie oznaczonym klawiszom na pilocie możemy wędrować po ostatnio oglądanych serwisach do tyłu i do przodu. Tworzy się wirtualna lista oglądanych kanałów i za pomocą przycisków „<” i „>” przechodzimy między nimi – ciekawe i wygodne. Prosty „klasyczny” recall jest schowany pod klawiszem „0”.

Warto także odnotować obecność rozbudowanej pomocy w języku polskim w oprogramowaniu, wywoływanej klawiszem „HELP” na pilocie. Wyświetla ona opis funkcji ze wskazaniem jak je wywołać i pozwala do nich przejść.
Do obsługi, jeśli wcześniej nigdy nie korzystało się z odbiornika opartego o OS Linux, należy się przyzwyczaić. OK wywołuje pasek info, klawisze w dół i w górę – listę kanałów, a lewo i prawo – zmieniają kanał +/- 1. Sama lista jest także nietypowa. Ulubione są najbliżej klasycznego podejścia znanego z innych odbiorników. Lista główna jest nieponumerowana, kanały są w kolejności alfabetycznej. Tuner automatycznie porządkuje je wg satelitów i providerów. Opanowanie tego jest kwestią przyzwyczajenia się.

PODSUMOWANIE

Vu+ Solo/Duo to odbiorniki o bardzo dużych możliwościach. Szczególnie zaskakuje ich szybkość, co jest po części zasługą szybkiego procesora 405 MHz, będącego sercem konstrukcji oraz stabilność – odbiornik pracuje pod kontrolą oprogramowania Enigma 2, które nie na każdym odbiorniku „linuksowym” sprawuje się pewnie. Podczas testów nie było żadnych zielonych ekranów ani innych popularnych w niektórych markach niespodzianek. Producent stale rozwija oprogramowanie i nawet podczas testów pojawiła się nowa wersja (5.1 z 16 sierpnia). Od początku roku aktualizacji było już blisko 20. Mimo tego pracę na oryginalnym oprogramowaniu można porównać do jazdy ciągnikiem po autostradzie. Największe możliwości pojawiają się na wersjach alternatywnych. Zakup tego typu sprzętu, aby korzystać wyłącznie z firmowego oprogramowania jest pozbawiony sensu. Trzeba wiedzieć, co odbiornik może zaoferować, na jakie cuda pozwala obecność Linuksa na pokładzie. Dzięki powszechności złącz USB aktualizacja/zmiana oprogramowania stała się dużo łatwiejsza i teraz wystarczy już tylko skopiować pliki: boot_cfe_auto.jffs2, kernel_cfe_auto.bin i root_cfe_auto.jffs2 na pendrive, umieszczając je w katalogach vuplus/solo lub vuplus/duo w zależności od posiadanego modelu, a następnie zrestartować odbiornik. Cały proces przebiegnie automatycznie, a ryzyko uszkodzenia sprzętu jest niewielkie i pojawia się tylko, jeśli ładujemy niesprawdzone pliki z niepewnych źródeł. Mimo tych wszystkich ułatwień, odbiorniki na OS Linux, jak Vu+ Duo/Solo są kierowane do bardziej zaawansowanych użytkowników. Początkujący powinni dogłębnie rozważyć zakup, aby nie utknąć ze sprzętem, którego nawet 10% możliwości nie będą w stanie później wykorzystać.

ZALETY

- szybki i stabilny
- rozbudowane opcje konfiguracyjne
- zaawansowane możliwości
- opcja instalacji HDD wewnątrz obudowy

WADY

- obsługa może wymagać przyzwyczajenia
- współpraca z kartami i modułami na oryginalnym oprogramowaniu nie jest dobra
- odbiornik jest przeznaczony dla zaawansowanych użytkowników
- oryginalne oprogramowanie ma pewne ograniczenia, których brak w wersjach alternatywnych, ale te są z kolei nielegalne

PARAMETRY ODBIORNIKA VU+ DUO:

I CZĘSTOTLIWOŚĆ POŚREDNIA: 950-2150 MHz
SYMBOL RATE: 2~45 MS/s
MODULACJA: QPSK (DVB-S/S2), 8PSK (DVB-S2)
FEC: 1/2, 2/3, 3/4, 5/6, 7/8 (DVB-S) + 3/5, 4/5, 8/9, 9/10 (DVB-S2)
STEROWANIE LNB: 14/18 V, max 400 mA
STEROWANIE DiSEqC: 1.0/1.1/1.2/USALS
DEKODER VIDEO: MPEG-2, MPEG-4
DEKODER AUDIO: MPEG-1 Layer I & II & III, AC3, MPEG-4 (AAC-HE)
MODULATOR WYJŚCIOWY: BRAK
SYGNAŁY NA SCART TV: RGB, CVBS, S-Video
SYGNAŁY NA RCA: VIDEO, AUDIO L+P, komponent (YPbPr)
WYJŚCIE S/PDIF: optyczne
WYJŚCIE HDMI: TAK
ZŁĄCZE RS232C: 9 pin, D-sub typ
PORT USB: 3 (1x przód i 2x tył)
PORT ETHERNET: TAK
COMMON INTERFACE: 2
WBUDOWANY MODUŁ: 2 (Conax, Xcrypt)
WYŚWIETLACZ: VFD
WYMIANA OPROGRAMOWANIA: USB, RS-232, sieć
FUNKCJA TIMERA: TAK
FUNKCJA TELETEKSTU: TAK
LICZBA KANAŁÓW: Ograniczone pojemnością pamięci
LISTY KANAŁÓW ULUBIONYCH: j/w
ZASILANIE: 100-240 V AC, 50/60 Hz
POBÓR PRĄDU: 65/30/1 W (max/standardowa praca/czuwanie)
WYMIARY: 380 x 60 x 280 mm
MASA: ok. 3,2 kg

Artykuł wraz ze zdjęciami dostępny jest w wydaniu 9/2010 Magazynu Telewizji Cyfrowej SAT Kurier.
Zdjęcia odbiornika dostępne są na stronie internetowej sklepu Hollex: http://www.hollex.pl/odbiorniki-linux/odbiorniki-linux-hd/1671-odbiornik-vu-duo-twin-hdtv

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy.