Nie od dziś wiadomo, że Słowacja to piękny i różnorodny kraj, który ma wiele do zaoferowania nie tylko pasjonatom górskich wycieczek, ale i miłośnikom historii. Ci drudzy z pewnością docenią Słowację za dużą liczbę zamków często zachowanych w bardzo dobrym stanie. Do najbardziej znanych należą: Zamek Bratysławski i Zamek Orawski oraz zamki w Trenczynie i Kieżmarku. Miałam okazję odwiedzić każdy z nich, a oprócz tego zwiedziłam Zamek Spiski oraz ruiny zamków Beckov i Likawa. Godny polecenia jest również zamek w Lubowli. Natomiast ten wpis poświęcony jest wspomnianemu zamkowi w Kieżmarku oraz Zamkowi Spiskiemu.
Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.
Zamek Spiski (Spišský hrad) jest unikatowym przykładem średniowiecznego zamku królewskiego. Został zbudowany na przełomie XII i XIII wieku na trawertynowym wzgórzu wznoszącym się około 200 m nad otaczającym terenem, na wysokości 634 m n.p.m. Od 1993 roku znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.
Na wzgórzu, gdzie dziś znajduje się zamek, osiedlano się już w czasach starożytnych, z uwagi na jego dogodne położenie. Natomiast pierwsza pisemna wzmianka o zamku pochodzi z początku XIII wieku. Początkowo należał on do królewskich dynastii Arpadów i Andegawenów. W 1464 roku przeszedł w ręce Emeryka Zápolyi (Imrich Zápoľský), żupana Spisza. Wraz ze swoim bratem Stefanem (Štefan Zápoľský) przebudował on zamek z fortecy wojskowej na gotycką rezydencję arystokratyczną. Zápolya był właścicielem zamku do 1528 roku. W 1531 roku król przekazał go Aleksemu Thurzonowi (Alexej Thurzo). Za czasów rodziny Thurzonów zamek został przebudowany na wygodniejszy renesansowy dwór. W 1636 roku przeszedł w ręce rodu Czaków (Csáky), który był jego właścicielem do 1945 roku. Też przebudował zamek, zgodnie z potrzebami czasów i gustem. W międzyczasie właściciele przenieśli się do okolicznych dworów, a zamek służył jako siedziba garnizonu wojskowego. Stopniowo popadający w ruinę, w 1780 roku uległ pożarowi i odtąd stracił na znaczeniu.
Zamek Spiski dysponuje własnym bezpłatnym parkingiem (od strony wsi Żehra, na wschód na zamku). Alternatywnie można zatrzymać się na parkingu pod cmentarzem w Spiskim Podgrodziu (Spišské Podhradie), znajdującym się w nieco większej odległości od zamku.
Bilety wstępumożna kupić bezpośrednio w kasie głównej zamku znajdującej się przy wejściu głównym (normalny kosztuje 8 euro). Dla osób, które decydują się na wyjście ze Spiskiego Podgrodzia, w lipcu i sierpniu otwarta jest również brama południowa, gdzie też można nabyć bilety. W każdą pierwszą niedzielę miesiąca wstęp jest bezpłatny. Zamek można zwiedzać od kwietnia do października oraz częściowo w listopadzie (do odwołania). Od grudnia do marca zamek jest bezwzględnie zamknięty. Zwiedzanie z przewodnikiem odbywa się co pół godziny ze zbiórką na początku kamiennej ścieżki prowadzącej na zamek górny. Trwa średnio 45 minut. Warto wcześniej pobrać na telefon specjalną aplikację Spišský hrad (iOS i Android) z opisem zamku także w języku polskim (również w formie dźwiękowej).
Przed bramą główną znajduje się kilka słupów kamiennych, które kiedyś były połączone ze sobą drewnianymi belkami. Jest to pozostałość palisady obronnej z XVII wieku. Stanowiła ona pierwszą linię obrony. Za nią znajdowała się fosa, mury obronne z mostem zwodzonym i armatnimi otworami strzelniczymi oraz ruchoma krata wieży bramnej.
Po wejściu przez bramę główną oczom ukazuje się środkowy dziedziniec, z którego można udać się albo do zamku górnego, albo - przez kolejną bramę - na dziedziniec dolny. Każdy dziedziniec jest samodzielnym systemem obronnym, z własnymi bramami wjazdowymi i przeróżnymi rozwiązaniami na wypadek ataku wroga. Przykładowo brama znajdująca się dziś między dziedzińcami dolnym i środkowym była kiedyś chroniona przez umacniany barbakan, który przestał spełniać swoją funkcję po powstaniu dolnego dziedzińca.