Podróże z anteną - Cabo Verde

dodano: 2023-03-10 10:31
autor: Janusz Sulisz / Jakub Sulisz | źródło: SAT Kurier 1-2/2023

Republika Zielonego Przylądka, oficjalnie República de Cabo Verde [w skrócie: Cabo Verde], jest krajem wyspiarskim położonym na archipelagu w środkowej części Oceanu Atlantyckiego, składającym się z 10 wysp wulkanicznych o łącznej powierzchni około 4033 km². Wyspy te leżą między 600 a 850 km na zachód od senegalskiego półwyspu Zielonego Przylądka, znajdującego się w najbardziej wysuniętym na zachód punkcie kontynentalnej Afryki.

podrozezantena.pl

Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.

Troszkę historii

Archipelag Zielonego Przylądka podobno był niezamieszkany aż do XV w., kiedy portugalscy odkrywcy odkryli i skolonizowali wyspy, zakładając w ten sposób pierwszą europejską osadę w tropikach. Ponieważ Wyspy Zielonego Przylądka znajdowały się w dogodnym miejscu, aby odgrywać dominującą rolę w atlantyckim handlu niewolnikami, to doskonale prosperowała tam gospodarka w XVI i XVII w., przyciągając kupców, korsarzy i piratów.

Historia mówi, że odkrycie wysp Cabo Verde miało miejsce w XV w., a dokładniej w 1460 r. – tak twierdzą Portugalczycy. Wenecjanie byli tam wcześniej, ale nie zainteresowali się nimi. Jest też prawdopodobne, że Arabowie odwiedzali wyspę Sal w poprzednich stuleciach, aby zaopatrzyć się w sól, ale nie ma na to żadnego potwierdzenia. Niedługo po odkryciu rozpoczęła się kolonizacja portugalska. Pierwszymi zaludnionymi wyspami były Santiago i Fogo. Aby zachęcić do kolonizacji, sąd portugalski ustanowił kartę przywilejów dla mieszkańców Santiago dotyczącą handlu niewolnikami na Wybrzeżu Gwinei. W Ribeira Grande na wyspie Santiago powstał pierwszy „targ/fabryka niewolników”, który był portem dla statków portugalskich wożących niewolników z Afryki kontynentalnej oraz dla handlu niewolnikami.

Angielski korsarz – Francis Drake, dwukrotnie splądrował (wówczas) stolicę Ribeira Grande w 1585 r., kiedy była ona częścią Unii Iberyjskiej.
W 1951 r. Portugalia zmieniła status Republiki Zielonego Przylądka z kolonii na prowincję zamorską, próbując stłumić rosnący nacjonalizm, ale było wiadomo, że to sie nie uda i kolonia ogłosi niepodległość.

W 1975 r. Republika Zielonego Przylądka ogłosiła niepodległość. W listopadzie 2021 r. otworzyła swoją pierwszą ambasadę
w Nigerii.

Republika Zielonego Przylądka jest często chwalona wśród narodów afrykańskich ze względu na stabilny rozwój pomimo braku zasobów naturalnych.

Wyspa Santiago ze stolicą Praia

Wyspa Santiago to wyspa kontrastów z żyznymi dolinami w centrum i pięknymi plażami wzdłuż wybrzeża. Jest to największa wyspa archipelagu, na której znajduje się stolica kraju – Praia.

Santiago była pierwszą wyspą, która została zaludniona, a Ribeira Grande, znana jako Cidade Velha i uważana za miejsce narodzin „capeverdeanity”, była jej pierwszą stolicą. Cidade Velha została uznana przez UNESCO za Światowe Dziedzictwo w dniu 26 czerwca 2009 r. Można tam zobaczyć Królewską Twierdzę San Filipe, zbudowaną w 1700 r. w celu ochrony miasta przed atakami piratów. Są też: tzw. Pręgierz, katedra, klasztor San Francisco i inne.

Miasto Assomada jest oddalone od Prai o około 50 km i można tam zwiedzić rynek i Muzeum Tabanca.

Serra Malagueta to park ekoturystyczny znajdujący się w północnej części Santiago, w pobliżu Assomady – jest miejscem wartym odwiedzenia ze względu na dużą liczbą endemicznych roślin, znanych tylko tam.

Tarrafal to zaproszenie do kąpieli w wodach Zatoki Tarrafal, do białej, piaszczystej plaży otoczonej palmami. Można odwiedzić tam obóz... koncentracyjny Tarrafal – kolonię karną utworzoną w 1936 r. przez rząd Portugalii w celu odosobnienia kłopotliwych więźniów z samej Portugalii i jej wszystkich kolonii. To tam wielu więźniów politycznych było deportowanych ze wszystkich byłych kolonii portugalskich właśnie do obozu koncentracyjnego Tarrafal.

São Vicente

São Vicente jest jedną z wysp Barlavento, najbardziej wysuniętą na północ grupą archipelagu Wysp Zielonego Przylądka. Wyspa ma kształt zbliżony do prostokąta i zajmuje powierzchnię 226,7 km² (24,3 km na 16,3 km). Wyspa, choć jest pochodzenia wulkanicznego, to jest dość płaska. 92,6% ludności tej wyspy mieszka w obszarze miejskim Mindelo.

Wyspa São Vicente została odkryta 22 stycznia 1462 r. (w dzień św. Wincentego, stąd nazwa) przez portugalskiego odkrywcę Diogo Afonso. Ze względu na brak wody wyspa była początkowo wykorzystywana jedynie jako pastwisko dla bydła. Nawet w 1732 r. São Vicente
nie miała stałych mieszkańców. W 1793 r. obszar Zatoki Porto Grande został skolonizowany, ale dopiero w 1838 r., wraz z odkryciem złoża węgla w zatoce Porto Grande w celu zaopatrywania statków na szlakach atlantyckich, populacja zaczęła szybko rosnąć. Od początku XX w. port Mindelo stracił znaczenie dla żeglugi transatlantyckiej, bo statki przeszły z węgla na ropę.

Sal

Sal to wyspa dla miłośników plaży, słońca i sportów wodnych. Poświęcona wyłącznie turystyce wyspa Sal zawdzięcza swoją nazwę przemysłowi wydobycia soli, który prosperował tu od XVIII do połowy XX w. Z wodą morską o temperaturze 25°C przez cały rok, tamtejsze plaże są prawdziwym rajem dla miłośników słońca i morza. To obok Boa Vista druga najczęściej odwiedzana wyspa przez turystów.

Niesamowita jest zatoka Santa Maria, z około 4 km złocistego piasku i turkusowej wody. Jest najczęściej odwiedzanym miejscem na wyspie. Inne plaże również są warte odwiedzenia: Buracona, Ponta Preta, zatoka Murdeira, Rabo de Junco, Parda i Curral.

Warto zobaczyć miejsce w pobliżu Buracona, zwane „Odjo Azul”, bo gdy światło słoneczne odbija się od wody, niebieski kolor jest tak intensywny i wyjątkowy, że przypomina ludzkie oko.

Wyspa jest uważana za jedno z najlepszych miejsc na świecie do uprawiania windsurfingu i innych sportów wodnych, od surfingu, przez kitesurfing, po nurkowanie i wędkarstwo. Ponta Preta, w południowo-zachodniej części wyspy, oferuje wyjątkowe miejsce do uprawiania żeglarstwa.

Na pewno warto wybrać się na wycieczkę do Salinas de Pedra de Lume. Jest to słone jezioro w kraterze dawno wygasłego wulkanu. Położona poniżej poziomu morza woda jest ciepła i 27 razy bardziej słona niż woda morska. Jego lustro przybiera różne odcienie, pomiędzy turkusowym błękitem, bielą i różem. Ze względu na ilość rozpuszczonej tam soli ludzie pływający w jeziorze unoszą się na wodzie z dodatkowym uczuciem odprężenia.

We wrześniu na plaży Santa Maria odbywa się jeden z głównych festiwali muzycznych.